جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

دفاع از اعتقادات دینی یکی از وظایف مهم کلام اسلامی است و مسئله امامت از اوّلین و مهم‌ترین بحث کلامی بود که درمیان مذاهب کلامی مورد نقد و بررسی قرار گرفته است. در عصر حاضر، وهابیت در زمینه تضعیف آموزه‌های شیعه امامیه مخصوصاً آموزه امامت مشغول فعالیت است و با تمام توان به رد و تضعیف شیعه روی آورده است. یکی از تلاش‌ها، تدوین کتاب "نقد الأشاعره للشیعه الإثنی عشریه فی مسأله الامامه" توسط عبدالله بن سلمان الفیفی است که ادلّه‌ شیعه درباره امامت در آن به تفصیل نقد شده است. مصنّف علاوه بر نقد اشاعره بر ادّله شیعه امامیه در مسئله امامت، از نقد سلفیه مخصوصا نقد ابن تیمیه نیز استفاده می‌کند و در این تحقیق به نقد این کتاب در ادلّه قرآنی بر خلافت بلافصل و شایستگی امیرالمؤمنین (ع) به روش عقلی و نقلی پاسخ داده می‌شود. بر آیات قرآنی بر حقانیت و افضلیت امام علی (ع) استدلال محکم می‌گردد. امامیه معتقد است خداوند تنها کسی است که صلاحیت تعیین امام را دارا می‌باشد و مقام امامت نیازمند به جعل الهی است، نه انتخاب مردم. رسول خدا (ص) در طول زندگی خود از جانب خدا مأمور به اعلام ولایت امیرالمؤمنین (ع) بود. آیات متعدد مانند ولایت، ابلاغ و انذار بر نصّ الهی آن حضرت دلالت دارد. این نصوص بعد از رحلت پیامبر اکرم (ص ) زیر پا گذاشته شد و حق مسلّم امیرالمؤمنین (ع) به رهبری و سرپرستی امت غصب شد. بعدها مخالفین با طرح شبهات درباره آیات و روایات متواتر تلاش داشته‌اند این حق را از امام علی (ع) انکار کنند و به تصحیح خلافت غاصبان بپردازند. علاوه بر نصوص آیات در حقانیت علی (ع) بسیاری از آیات قرآنی مانند اشتراء، ودّ، صادقین و علم الکتاب در شأن امیرالمؤمنین علی (ع) نازل شده و بیانگر فضائل و جایگاه رفیع ایشان بین اصحاب پیامبر (ص) است و این آیات قرآنی علاوه بر بیان افضلیت امیرالمؤمنین (ع) ، درصدد بیان شایستگی امامت آنحضرت (ع) هم هستند.