جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

یکی از مهم­ترین رویکردهای محققان و علاقمندان­ نهج­البلاغه بررسی ترجمه­ها و نقد و تحلیل آن­ها بوده است. این پژوهش­ها سبک­ها، اهداف، ضرورت­ها و نتایج مختلفی داشته است که توانسته هم لایه­های شگفت­آور معنایی و مفهومی الفاظ نهج­البلاغه را متحول نماید و هم روش­ها و ملزومات یک ترجمه مناسب را از زاویه تحقیق خود ارائه نماید. حال آنکه اگر بررسی ترجمه­ها مبتنی بر نظریه­ای علمی باشد، نتایج حاصل از آن نیز متقن­تر خواهد بود. در گفتار حاضر نویسندگان کوشیدند تا ترجمه حکمت­های نهج­البلاغه دشتی را از زاویه نظریه ترجمه لادمیرال که یک نظریه مقصدگراست به روش توصیفی- تحلیلی مورد سنجش قرار دهند. از این­رو تمام حکمت­های نهج­البلاغه به همراه ترجمه آن­ها بررسی شد و با مؤلفه­های الگوی نظریه مذکور مورد تطبیق قرار گرفت. یافته­های پژوهش نشان می­دهد ضمن ملاحظه انگیزه مرحوم دشتی که در مقدمه نهج البلاغه بدان اشاره نموده است،با تطبیق آن با مولفه­­های نظریه لادمیرال، ترجمه مذکور کاملا همخوان با نظریه فوق بوده وتمام تلاش مترجم برآن بوده تا پیام متن را به مخاطب القاء کند و برخی پژوهش­ها که در آن ترجمه دشتی را دارای ایراداتی فاحش دانسته­اند، از منظر این نظریه در پژوهش­های سابق قابل توجیه است. البته شایان ذکر است که نویسندگان مقاله حاضر، هرگز مدعی بی­نقص بودن ترجمه دشتی نیستند.