جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : با ترجمه پدیدارشناسی روح (منتشر شده در 1939 و 1941)، سپس تفسیر آن (پیدایش و ساختار پدیدارشناسی هگل در 1947)، منطق و هستی در سال 1961 سه‌گانه‌ای را تکمیل کرد که در آن ژان هیپولیت، ماهیت هگلی خود را متمرکز کرد. مطالعات. بنابراین یک اثر فلسفی و تاریخی تعیین کننده انجام شد. از نظر فلسفی تعیین‌کننده: عقلانیت را می‌توان با تاریخ به شیوه‌ای کاملاً جدید سازگار کرد، مخصوص هگل، اما هیپولیت آن را بازخوانی می‌کند، همچنین در پرتو هایدگر و هوسرل، به عنوان رابطه‌ای بین منطق و هستی، که در انسان متحد می‌شود: «به واسطه این آزادی [ ...]، انسان خود را به عنوان انسان تسخیر نمی کند، بلکه مسکن جهانی، لوگوس هستی می شود و قادر به حقیقت می شود. در این گشایش که به موجودات طبیعت و خود تاریخ اجازه می دهد تا خود را روشن کند، خود را تصور کند، هستی به عنوان این نسل ابدی خود درک می شود. منطق به معنای هگل، معرفت مطلق است. پس انسان به عنوان موجود طبیعی که خودآگاهی جهانی هستی در او ظاهر می شود وجود دارد. این ردپای این خودآگاهی است، اما اثری اساسی که بدون آن وجود نخواهد داشت. منطق و هستی در اینجا به هم می پیوندند، اگر هستی همین آزادی انسان است که جهان شمول، نور معناست. از نظر تاریخی نیز، ژان هیپولیت نقش تعیین‌کننده‌ای داشت: تا زمان مرگش، در سال 1968، او برای چندین نسل از دانشجویان، معرف برتر هگل بود. او به عنوان استاد khâgne، سپس در دانشگاه، به عنوان مدیر École Normale و در نهایت، در کالج دو فرانس، محرک، پشتیبان و شخص مسئول پایان نامه ها و آثار بی شماری بود که در میان آنها برخی از مهم ترین آنها وجود دارد. کتاب‌های امروزی در فلسفه فرانسه (به نویسندگان L'hommage à Jean Hyppolite، منتشر شده در سال 1971 فکر کنید). او سرانجام بنیانگذار مجموعه «اپیمتهئوس» بود که تا پایان آن را کارگردانی کرد.