جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

در دنیای کنونی سلامت نه تنها در ابعاد جسمی، روانی و اجتماعی، بلکه در بُعد معنوی هم مورد پذیرش اکثر اندیشمندان حوزه سلامت و رفاه اجتماعی قرار گرفته است. اسلام مکتبی جامع و واقع گرا است و به همه جوانبِ نیازهای انسان، اعم از دنیایی و آخرتی، جسمی و روحی، عقلی و فکری، احساسی و عاطفی، فردی و اجتماعی توجه کرده است. لذا دین (اسلام) با مکانیسم های گوناگون موجب سلامت روانی فرد و جامعه می شود، نمونه هایی از سلامت روانی ناشی از دین، وجود امید، انگیزه و مثبت نگری، ایجاد شبکه حمایتی عاطفی و اجتماعی، دادن پاسخ روشن و قاطع به مفهوم خلقتِ جهان و زندگی، تبیین و تعریف لذت بخش و معقول از رنج، درد و محرومیت و مکانیسم های بسیار دیگر است. مطالعات انجام شده حاکی از آن است که می توان در گرو اعتقاداتی نظیر ایمان به خدا و سرای آخرت و اعمال صالحی چون، نماز، روزه.. و اخلاقِ پسندیده ای مانند فروتنی، توکل، زهد و.. به یک آرامش روحی و روانی دست یافت و انسان معتقد را به یک انسان سرزنده و بشّاش که همیشه در حال تلاش و تکاپوست در آورد. حال، موضوع تاثیرآموزه های دینی در تامین سلامت روحی و روانی انسان، مطالعه ای است که حول محور روانشناسی دین می چرخد، اگر از این رهیافت روشن شود که آموزه های دینی و خدا باوری، نقش اساسی در زندگی انسان ها دارد همچنین در اثر بخشی بهداشت روحی و روانی آنها سودمند می باشد آنگاه این رویکرد می تواند افراد و گروه های مختلف جامعه را به سوی باورمندی های دینی و خدا باوری سوق دهد به طوری که زندگی آرامش بخشی را آحاد جامعه در کنار یکدیگر تجربه خواهند کرد. پژوهش مربوطه با جهت گیری توصیفی، تحلیلی و کتابخانه ای و هم بستگی به تبیین این مسئله خواهد پرداخت.