جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

اهمیت نقشی که اسطوره در تاریخ فلسفه بر اندیشه‌ی عموم متفکران داشته است بر کسی پوشیده نیست. از سوی دیگر فلسفه نیز به‌نوبه‌ی خود تأثیر قابل توجهی بر اسطوره داشته است. پژوهش در این تأثیر و تأثری که میان فلسفه و اسطوره در سیر تحول فلسفه و نیز در تطوّر تفاسیر اساطیر وجود داشته است، می‌تواند در فهم هر دو سوی این تأثیر و تأثر راه‌گشا باشد. پایان‌نامه‌ی حاضر، در راستای تبیین این تعامل میان اسطوره و فلسفه به کندو‌کاو این رابطه‌ی متقابل پرداخته و به‌ویژه بر سویه‌ی تأثیر فلسفه بر اسطوره که کمتر مورد تحقیق پژوهشگران قرار گرفته است، تأکید می‌ورزد که بحثی بدیع در این زمینه می‌باشد؛ و بر این باور است که فلسفه به دو گونه این مهم را محقق کرده است: گاهی با خلق اسطوره‌هایی نوین همچون برخی اساطیری که افلاطون آفریده است و گاهی با تفسیر همان اساطیر کهن یونانی به‌نحوی که با معنای آغازین آن‌ها تمایزی آشکار داشته و موجب تعمیق معنای اولیه‌ی آن‌ها شده است.