جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

سومین قسمت از مجموعه مباحث فلسفۀ آزمایشگاهی، فلسفۀ کلاسیک و آینده

مدت مدیدی است که فلسفه مسئول تفکر انتزاعی و مسائل نظری است و این کار را با لمیدن در پشت میز انجام داده است. اما اخیراً فلسفۀ آزمایشگاهی از تحقیقات روان‌شناسی، عصب‌شناسی و علوم شناختی، هم چنین از تصویربرداری مغناطیسی (FMRI) و دیگر ابزارهای این علوم برای تحلیل مسائل کهن فلسفه استفاده می‌کند. گروه‌های آموزشی فلسفه اغلب به سبب هزینه‌بر و بی‌فایده بودن ملامت می‌شوند. آیا روش‌های آزمایشگاهی موسوم به فلسفهٔ آزمایشگاهی و طرفداران آن می‌توانند بسترهای جدیدی برای مسائل قدیمی ارایه دهند؟ یا اینکه بی‌اهمیت و مایه اتلاف زمان هستند؟ اتاق مناظرۀ نیویویرک تایمز سوالاتی دربارۀ فلسفۀ آزمایشگاهی، نسبت آن با فلسفۀ کلاسیک و آیندۀ پیش روی آن را در قالب مجموعه‌ای از نوشتار-مباحثه از برخی فیلسوفان معاصر پرسیده است. تیموتی ویلیامسون، استاد فلسفۀ داشگاه آکسفورد؛ برایان لیتر، استاد حقوق دانشگاه شیکاگو؛ کوام آنتونی آپیا، استاد فلسفۀ دانشگاه پرینستون؛ تیم مادلین استاد فلسفۀ داشگاه راتگرز؛ جاشوا نوب، استاد فلسفه و علوم شناختی دانشگاه ییل و ارنست سوسا استاد فلسفۀ دانشگاه راتگرز فیلسوفان مشارکت کننده در این بحث بودند. ترجمۀ این شش نوشتار کوتاه در شش قسمت تنظیم شده است و به مرور در اختیار شما قرار خواهد گرفت. مباحثه را دنبال کنید.

مدت مدیدی است که فلسفه مسئول تفکر انتزاعی و مسائل نظری است و این کار را با لمیدن در پشت میز انجام داده است. اما اخیراً فلسفۀ آزمایشگاهی از تحقیقات روان‌شناسی، عصب‌شناسی و علوم شناختی، هم چنین از تصویربرداری مغناطیسی (FMRI) و دیگر ابزارهای این علوم برای تحلیل مسائل کهن فلسفه استفاده می‌کند. گروه‌های آموزشی فلسفه اغلب به سبب هزینه‌بر و بی‌فایده بودن ملامت می‌شوند. آیا روش‌های آزمایشگاهی موسوم به فلسفهٔ آزمایشگاهی و طرفداران آن می‌توانند بسترهای جدیدی برای مسائل قدیمی ارایه دهند؟ یا اینکه بی‌اهمیت و مایه اتلاف زمان هستند؟ اتاق مناظرۀ نیویویرک تایمز سوالاتی دربارۀ فلسفۀ آزمایشگاهی، نسبت آن با فلسفۀ کلاسیک و آیندۀ پیش روی آن را در قالب مجموعه‌ای از نوشتار-مباحثه از برخی فیلسوفان معاصر پرسیده است. تیموتی ویلیامسون، استاد فلسفۀ داشگاه آکسفورد؛ برایان لیتر، استاد حقوق دانشگاه شیکاگو؛ کوام آنتونی آپیا، استاد فلسفۀ دانشگاه پرینستون؛ تیم مادلین استاد فلسفۀ داشگاه راتگرز؛ جاشوا نوب، استاد فلسفه و علوم شناختی دانشگاه ییل و ارنست سوسا استاد فلسفۀ دانشگاه راتگرز فیلسوفان مشارکت کننده در این بحث بودند. ترجمۀ این شش نوشتار کوتاه در شش قسمت تنظیم شده است و به مرور در اختیار شما قرار خواهد گرفت. مباحثه را دنبال کنید.

مدت مدیدی است که فلسفه مسئول تفکر انتزاعی و مسائل نظری است و این کار را با لمیدن در پشت میز انجام داده است. اما اخیراً فلسفۀ آزمایشگاهی از تحقیقات روان‌شناسی، عصب‌شناسی و علوم شناختی، هم چنین از تصویربرداری مغناطیسی (FMRI) و دیگر ابزارهای این علوم برای تحلیل مسائل کهن فلسفه استفاده می‌کند. گروه‌های آموزشی فلسفه اغلب به سبب هزینه‌بر و بی‌فایده بودن ملامت می‌شوند. آیا روش‌های آزمایشگاهی موسوم به فلسفه آزمایشگاهی و طرفداران آن می‌توانند بسترهای جدیدی برای مسائل قدیمی ارایه دهند؟ یا اینکه بی‌اهمیت و مایه اتلاف زمان هستند؟ اتاق مناظرۀ نیویورک تایمز سوالاتی دربارۀ فلسفۀ آزمایشگاهی، نسبت آن با فلسفۀ کلاسیک و آیندۀ پیش روی آن را در قالب مجموعه‌ای از نوشتار-مباحثه از برخی فیلسوفان معاصر پرسیده است. تیموتی ویلیامسون، استاد فلسفۀ داشگاه آکسفورد؛ برایان لیتر، استاد حقوق دانشگاه شیکاگو؛ کوام آنتونی آپیا، استاد فلسفۀ دانشگاه پرینستون؛ تیم مادلین استاد فلسفۀ داشگاه راتگرز؛ جاشوا نوب، استاد فلسفه و علوم شناختی دانشگاه ییل و ارنست سوسا استاد فلسفۀ دانشگاه راتگرز فیلسوفان مشارکت‌کننده در این بحث بودند. ترجمۀ این شش نوشتار کوتاه در شش قسمت تنظیم شده است و به مرور در اختیار شما قرار خواهد گرفت. مباحثه را دنبال کنید.

مدت مدیدی است که فلسفه مسئول تفکر انتزاعی و مسائل نظری است و این کار را با لمیدن در پشت میز انجام داده است. اما اخیراً فلسفۀ آزمایشگاهی از تحقیقات روان‌شناسی، عصب‌شناسی و علوم شناختی، هم چنین از تصویربرداری مغناطیسی (FMRI) و دیگر ابزارهای این علوم برای تحلیل مسائل کهن فلسفه استفاده می‌کند. گروه‌های آموزشی فلسفه اغلب به سبب هزینه‌بر و بی‌فایده بودن ملامت می‌شوند. آیا روش‌های آزمایشگاهی موسوم به فلسفه آزمایشگاهی و طرفداران آن می‌توانند بسترهای جدیدی برای مسائل قدیمی ارایه دهند؟ یا اینکه بی‌اهمیت و مایه اتلاف زمان هستند؟ اتاق مناظرۀ نیویویرک تایمز سوالاتی دربارۀ فلسفۀ آزمایشگاهی، نسبت آن با فلسفۀ کلاسیک و آیندۀ پیش روی آن را در قالب مجموعه‌ای از نوشتار-مباحثه از برخی فیلسوفان معاصر پرسیده است. تیموتی ویلیامسون، استاد فلسفۀ داشگاه آکسفورد؛ برایان لیتر، استاد حقوق دانشگاه شیکاگو؛ کوام آنتونی آپیا، استاد فلسفۀ دانشگاه پرینستون؛ تیم مادلین استاد فلسفۀ داشگاه راتگرز؛ جاشوا نوب، استاد فلسفه و علوم شناختی دانشگاه ییل و ارنست سوسا استاد فلسفۀ دانشگاه راتگرز فیلسوفان مشارکت کننده در این بحث بودند. ترجمۀ این شش نوشتار کوتاه در شش قسمت تنظیم شده است و به مرور در اختیار شما قرار خواهد گرفت. مباحثه را دنبال کنید.

رشته‌های مختلف به ابزارهای تجربی متنوعی مجهز شده‌اند؛ اما فلسفه همچنان امپراطوری فکر خالص است. در واقع فیلسوفان با چشم بسته هم می‌توانند کار کنند. آن‌ها در بهترین حالت دست به آزمایش‌های فکری می‌زنند؛ اما در دهۀ اخیر جریانی در فلسفه ایجاد شده است که از داده‌های تجربی استفاده می‌کند. «فلسفۀ آزمایشگاهی» حوزۀ جدیدی است که با روشِ انتزاعی و متکی بر تاملات صرف مخالف است. آن‌ها می‌خواهند به جای حرف زدن از اتاق‌های در بسته بیرون بروند، اطلاعات جمع کنند و ببینند مردم عادی دربارۀ آزمون‌های فکری چه دریافتی دارند. فیلسوفان طرفدار این جریان معتقدند که فلسفۀ آزمایشگاهی نه تنها یک بدعت نیست، بلکه بازگشت به روش فلاسفه‌ای چون ارسطو، جان لاک و دیوید هیوم است.

هدف پژوهش حاضر مطالعه چالش‌ها و تعارضات نظریه سیاسی فمینیسم، به ویژه گرایش لیبرالی درباره حق دین‌داری زنان بود و نشان داده شد که چگونه بنیادهای فلسفه سیاسی معاصر غرب مثل آزادی، برابری، عدالت، قدرت وغیره به ایجاد چالش‌هایی در این زمینه منجر شده است. در این راستا و با روش توصیفی ـ تحلیلی، ضمن بررسی اجمالی نسبت دین و فمینیسم، به دو مواجهه واقعی این مکتب با مسائل مسلمانان اشاره گردیده و بخشی از دشواری‌های مناسبات دین، سیاست و جنسیت در غرب تشریح شد. همچنین با روش تحلیل فلسفی ابعاد و عوامل چالش‌های فمینیسم لیبرال در مدیریت این سه گانه(دین، سیاست و جنسیت) بررسی شد. تلاش‌های آشتی‌جویانه فمینیسم لیبرال با دین و نیز ارزیابی آرای مذکور و نقاط قوت و ضعف این آرای سیاسی در نسبت با دین و جنسیت از دیگر مباحث مورد بررسی در این پژوهش بود. نتایج حاکی از آن است که غالب فمینیست‌های لیبرال به طور سنتی زندگی زنان دیندار را خالی از آزادی، عاملیت، خودآیینی، عدالت، حقوق اساسی و برابری تلقی می‌کنند. تنها در سال‌های اخیر است که با افزایش فعالیت زنان مسلمان در بازنمایی خود و تجاربشان، این قرائت مورد تردید قرار گرفته است و نظریاتی چون چندفرهنگی‌گرایی در راستای آشتی لیبرالیسم و گروه‌های دیندار گام برداشته‌اند. به نظر می‌رسد هر دو گرایش لیبرالی و فمینیستی به سبب گرانباری از میراث فلسفه سیاسی مدرن در حل اساسی این تعارضات ناتوان باشند.

محمدحسین طباطبایی، علاوه بر مباحث انسان‌شناسانه، در تفسیر آیات جنسیتی قرآن عبارتی بنیادی دارد: زندگی مرد، عقلانی و زندگی زن، احساسی و عاطفی است. با وجود توضیحات نسبتاً مفصل وی درباره عقل، اشتراک زن و مرد در انسانیت در عین تفاوت تکوینی دو جنس، اغلب واژه «عاطفه» بدون تعریف مشخص و در معانی گوناگونی در تفسیر المیزان به کار رفته است. پژوهش حاضر با روش پدیدارشناسی و طبق گام‌های پیشنهادی موستاکاس در پی آن است که معنا و جایگاه عاطفه را در نظام انسان‌شناختی طباطبایی روشن‌تر کند. لذا پس از تعلیق دانسته‌های قبلی و گردآوری کلیه کاربردهای «عاطفه» در تفسیر المیزان به افق‌سازی و تشکیل خوشه‌های معنایی پرداختیم. عاطفه به مثابه محصول واهمه، و عاطفه ذیل اعتباریات، دو مجموعه معنایی نهایی است. در انتها با ترکیب توصیف زمینه‌ای و ساختاری، اهمیت تأثیر بافت قرآنی و فلسفی در دریافت طباطبایی روشن می‌شود.

کارن آرمسترانگ، پژوهشگر و نویسندۀ دین‌شناسی تطبیقی، تا کنون ۱۲ کتاب در این حوزه نوشته است. او معتقد است «جامعۀ مدرن از ایمان، یک سپر بلا و مسئول گناه ساخته است». مهم‌ترین هدف آرمسترانگ تلاش برای‌‌‌ رهانیدن این تصور از خامی و ساده‌اندیشی است؛ این که دین از همان ابتدا مروج خشونت بوده است. گفت‌وگوی پاول الی با کارن آرمسترانگ دربارۀ کتابش،«عرصه‌های خونین: دین و تاریخ خشونت».