جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

از دو دهه اخیر و پس از تصویب قانون اساسی افغانستان در سال 1382 و پذیرش آزادی اقلیت‌های مذهبی و قومی، موضوع هویت مذهبی به یکی از مسائل مورد توجه مبدل گشت. این پژوهش، با هدف بررسی رابطه میان میزان احساس تبعیض مذهبی دانشجویان شیعه از خدمات رفاهی، دانشجویان اهل­سنت، محیط دانشگاه، اساتید و کارمندان دانشگاه دولتی کابل نگاشته شده است. روش تحقیق به صورت پیمایشی بوده و برای تحلیل و توصیف داده‌های آماری از آزمون هم­بستگی پیرسون استفاده شده است. جامعه آماری آن تمام دانشجویان شیعه دانشگاه کابل از سال 1395- 1397 است که از میان آن­ها، 262 نفر از طریق فرمول کوکران انتخاب شده و روش نمونه­گیری آن از نوع چند مرحله­ است که ترکیبی از روش تصادفی خوشه­­ای است. نتایج نشانگر آن هستند که بیش از 80 درصد دانشجویان شیعه، نسبت به اساتید، محیط دانشگاه و کارمندان دانشگاه احساس تبعیض مذهبی می­کنند. ولی این احساس تبعیض نسبت به خدمات رفاهی و نیز دانشجویان اهل­سنت با درصدی کم­تر (30 درصد) است. عواملی مانند جنسیت، سن، رشته تحصیلی و قومیت، تأثیر چندانی در میزان تبعیض ندارد و در نتیجه میان این عوامل و تبعیض، رابطه معنادار موجود نیست، بلکه یافته­های پژوهش نشان می­دهد رابطه معناداری میان مذهب و تبعیض وجود دارد.

امروزه یکی از مسائل برجسته و مهم در تحقیقاتی که در حیطه بزه دیده شناسی در کشورهای مختلف دنیا بدان پرداخته می شود بحث ترس از جرم است، که به عقیده برخی به اندازه خود جرم اهمیت دارد، اما پدیده ترس از جرم موضوعی بسیار پیچیده است که میزان و عوامل آن در هر شهر یا منطقه ممکن است متفاوت باشد. پژوهش حاضر با هدف بررسی میزان و عوامل موثر بر ترس از جرم در دو منطقه شهر مشهد صورت پذیرفته است. روش این پژوهش به صورت پیمایشی و از نوع همبستگی است که برای توصیف داده ها از روش آمار توصیفی میانگین و برای آزمون سوالات از آزمون همبستگی پیرسون استفاده شده است. جامعه آماری آن تمامی افراد ساکن در دو منطقه 9 و 4 شهر مشهد بودند که از میان آنها نمونه ای 228 نفره با استفاده از فرمول کوکران، از دو منطقه انتخاب شد. برای روش نمونه گیری از روش نمونه گیری چندمرحله ای که ترکیبی از روش های طبقه ای، خوشه ای و تصادفی ساده است استفاده شد. نتایج به دست آمده از این پژوهش حاکی از آن است که ترس از جرم در میان افراد منطقه 4، بیش از افراد منطقه 9 بود. عوامل موثر بر ترس از جرم در این دو منطقه عبارت بودند از: بی سازمانی اجتماعی، عدم رضایت از پلیس و تنوع خرده فرهنگی. از سوی دیگر میان نقش رسانه ها و پیوند اجتماعی افراد دو منطقه رابطه معکوس بود، بدین معنا که پیوند اجتماعی در میان ساکنان منطقه 4 قوی تر بود و میزان پیگیری اخبار حوادث میان ساکنان منطقه 4 کمتر از افراد منطقه 9 بود.