جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

عرفى شدن دین در دو گفتمان اسلام سیاسى وتجدد، داراى معانى متفاوتى است. تجدد در پى عرفى شدن دین است تا مفاهیم اساسى خود را در خارج از حوزه دین معنا دهى کند؛ اما اسلام‌گرایى در پى عرفى شدن است تا بر اساس تحولات وتغییرات ومقتضیات زمان ودر چارچوب اجتهاد، به مسائل ونیازها در دایره شریعت پاسخ دهد. در تاریخ معاصر ایران این دو گفتمان مبناى بسیارى از تحولات سیاسى ـ اجتماعى است وبراى تحلیل آنها باید با عصاى این دو گفتمان گام برداشت. براى تبیین مسئله عرفى شدن در ایران معاصر، به تحلیل دو گفتمان تجدد و اسلام‌گرایى و مفهوم عرفى شدن بر اساس نظریه گفتمان لاکلا و موف پرداختیم وبا مفصل‌بندى چندین دال مهم حول دال‌هاى مرکزى مدرنیته و اسلام‌گرایى، به تبیین این مفاهیم در نظام معنایى تجدد و اسلام‌گرایى با استفاده از شواهدى از ایران معاصر اقدام کردیم. در پایان نمودهایى از عرفى شدن را در ایران معاصر مورد بحث قرار داده‌ایم.