جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

پس از رحلت پیامبر (ص) جریانی‌هایی تلاش می‌کنند تا از طریق فرافکنی، خطوط فکری مردم را متناسب با خواست خود تغییر دهند. در این زمان قدرت‌خواهی فزونی یافت مرجع تراشی دینی جای الگوهای حقیقی را گرفت و حاکمان سعی کردند که با فرافکنی به روش‌های مختلف، همچون تحریک احساسات، تفرقه‌افکنی و... مردم را متقاعد کرده و جایگاه امام(ع) را در جامعه تضعیف کنند. نوشتار پیش رو به روش توصیفی- تحلیلی ضمن واکاوی بسترهای زمینه‌ساز فرافکنی، به بررسی شیوه‌های فرافکنی مخالفان و در نهایت به تبیین راهبردهای امام علی(ع) در مواجهه با فرافکنی‌ها را مورد بررسی قرار داده است. طبق بررسی انجام گرفته، شیوه‌های پیشگیرانه، و راهبردهای تدافعی، مهم‌ترین عملکردهای حضرت در مقابله با فرافکنی مخالفان است. بیشترین روش تدافعی امام(ع) گفتمان و استدلال است که مشهورترین آن‌ها خطبه‌ها و نامه‌های حضرت است. علاوه بر این، حضرت علی (ع) شیوه‌های پیشگیرانه مثل روشنگری، افشاگری و... را همزمان و توأمان با گفتمان و نامه‌نگاری و ایراد خطبه به کار گرفتند. ارزیابی کلی از سیاست مقابله‌ای امام علی(ع) این است که حضرت در سیاست خود با رعایت اصل صداقت و درستی، توانسته است با جریان فرافکنی مقابله کند و حقیقت شیعه و شخصیت حقیقی خود را درتاریخ زنده نگه دارد. برخی از این سیاست‌ها کوتاه مدت و برخی دراز مدت به نتیجه رسیده است.