جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

با بازسازی تاریخی، جغرافیایی و اجتماعی فضای زندگی حضرت شعیب(ع) شاهد فراگیر شدن مفاسد اقتصادی در این بستر هستیم که آیات قرآن گویای دغدغه حضرت شعیب(ع) برای اصلاحات اقتصادی این جامعه است؛ هدف پژوهش حاضر، کشف راهبردهای آن حضرت و از رهگذر آن دستیابی به رویکرد مناسب در عصر حاضر برای انجام این اصلاحات است. با در کنار هم قرار دادن خانوادة قرآنی و روایی و با بهره بردن از تفاسیر، این‌چنین به‌دست آمد که آن حضرت برای اصلاحات اقتصادی، با مقدمة نرم‌افزاریِ ارتباط با خدا، با استفاده از چهار راهبرد علمی، سیاسی، فرهنگی-اجتماعی و دفاعی درصدد اصلاحات اقتصادی برآمد که هریک از این راهبردها را به صورت‌های گوناگونی عملیاتی کرد که با جریان دادن این راهبردها می‌توان اصلاحات اقتصادی را در عصر حاضر انجام داد.

خدای متعال در آیه 52 سوره فرقان عبارتی تحت عنوان «جهاد کبیر» مطرح می‌فرماید که همین امر موجب شده در میان اصحاب تفسیر اختلافاتی پیرامون معنی این عبارت شکل بگیرد که با تحلیل واژگان و محتوا می‌توان پاسخ‌هایی برای آن به دست آورد؛ بر پایه انظار لغت‌شناسان پیرامون مفردات «جهاد کبیر» و با تحلیل مفسرین و شواهد قرآنی-روایی این‌چنین بدست می‌آید که مراد از جهاد کبیر «بکار بستن نهایت توان در برابر دشمن ظاهری و غیرظاهری به هر وسیله ممکن در جهت الهی با تأکید بر عظمت این تلاش» می‌باشد؛ آنگاه با تحلیل درون‌متنی سیاق و محتوای سوره فرقان در گام اول و تحلیل معانی عبارات آیه 52 با چینش مؤیدات و مبعدات مرجع ضمیر «به» مشخص می‌شود معنی این عبارت «جهاد فرهنگی، سیاسی، اخلاقی و ... با ابزار «عدم اطاعت از کفار در برابر هرگونه پیشنهاد»» می‌باشد.

شیعیان همواره در طول تاریخ، تحت تنگناهای دشمنان و معارضان بوده‌اند، که این فشارها، گاه جنبه‌ی مادّی زندگی آنان را هدف گرفته بود که از آن تعبیر به تحریم اقتصادی می‌کنیم و گاه جنبه‌ی اجتماعی زندگی اعم از سیاسی و فرهنگی را مورد هدف قرار داده بود، که از آن تعبیر به تحریم اجتماعی می‌کنیم. شیعیان همواره درصدد برون‌رفت یا مدیریّت صحیح این فشار و تحریم‌ها بوده‌اند و طبق اصول شیعی رجوع به مستندات دینیرا می‌توانبهترین راه حل این مشکل دانست؛ رویکرد اصلی این دو ثقل در عرصه‌ی تحریم اقتصادی، مقابله و مقاومت در برابر سازمان تحریم به هر نحو ممکن همراه با برنامه‌ریزی‌های دقیق، محور مدیریّتی این نوع از تحریم است و وظیفه‌ی شیعیان نیز باید منطبق با این رویکرد باشد ؛ در عرصه‌ی تحریم اجتماعی نیز می توان محور مدیریّتی این دو ثقل را در تشکیل و اداره‌ی تشکیلات پنهان شیعی دانست.