جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

نگاه ساختاری به سوره‌های قرآن، در دوران معاصر مورد توجه مفسران و قرآن پژوهان قرار گرفته است. این جریان نوپا در عرصه تفسیر قرآن، نیازمند تقویت پشتوانه‌های نظری و کشف و تدوین روش‌های عملی کارآمد است. نوشتار حاضر کوشیده تا کارایی رویکرد پدیدارشناسانه را، به عنوان یک رویکرد نوین در تفسیر ساختاری قرآن، در کشف ساختار سوره یس بیازماید. این رویکرد می‌تواند با زدودن پیرایه‌ پیش‌فرض‌های مبتنی بر نگاه غیر ساختارگرایانه انباشته در سنت تفسیری، که مخفیانه در فرایند تفسیر مداخله کرده و مانع نگاه ساختارگرایانه به قرآن می‌شود، در کشف ساختار سوره‌های قرآن کارآمد باشد. این مواجهه پدیدارشناسانه معلوم می‌سازد که موضوع محوری در سوره یس، «احصاء تمام چیزها در امام مبین» است. این سوره دارای پنج بخش است که بخش نخست آن حاکی از ارسال رسول الله(ص) جهت انذار قوم خود به این موضوع است. در بخش‌های بعدی سوره خداوند این مفهوم را در قالب بیان سرگذشت یک قوم در سیر بشریت، با بیان آیات الهی در دنیا در پدیده‌هایی طبیعی و با توصیف احوال قیامت در قیامت تبیین می‌کند. آخرین بخش سوره به عنوان یک جمع‌بندی، این مفهوم را در سراسر پهنه عالم به تصویر می‌کشد. بر اساس این تبیین‌ها، مفهوم احصاء در امام مبین دارای سه مولفه مفهومی است؛ به ثمر و سرانجام رساندن، احاطه قدرت و به سهولت انجام دادن کار و شمولیت و فراگیری.