جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

در باور غالب اندیشمندان دنیای معاصر، ایمان مبتنی بر رابطه قلبی انسان با خدای والا، خاستگاه امنی برای فارغ‌شدن از برخی پیامدهای شوم ـ البته نه ذاتی ـ پیشرفت­های روزافزون علوم تجربی است که فرد و جامعه برای رسیدن به آرامش درونی، هماهنگ­سازی نهاد خویش با این نیاز أساسی را ترجیح می­دهند. ایمان با ویژگی­های چون اعتمادآفرینی، سکینه‌بخشی، مبتنی‌بودن بر أصل سنخیت و تطابق با وجدان درونی؛ در مسیر رابطه قلبی بنده با خدا، عنصر بسیار با اهمیت و مؤلفه برتر به‌حساب آمده که در آموزه‌های قرآنی نیز به آن اشاره شده است. ایمان برآمده­ از رابطه قلبی انسان با خدای والا، از گذرگاه فضایل اخلاقی و انجام عمل صالح، انسان را به مقصد الهی و ساحت ربوبی، که از اهداف خلقت انسان است، رهنمون می­سازد، از این‌رو مقاله حاضر به تحلیل نقش «ایمان» در رابطه قلبی انسان با خدای والا از منظر قرآن، پرداخته و مصادیق ایمانی برآمده از رابطه قلبی را مورد واکاوی قرار داده است.

این تحقیق در سه بخش صفات و آثار نفس اماره را با شیطان بررسی کرده است. در بخش اول، با عنوان شیطان از معنای شیطان و جن و ابلیس و منشأ عداوت شیطان با آدم و صفات شیطان نظیر تکبر، وسوسه، فتنه گری، فریبندگی و مداخل شیطان چون فقر، ترس، نجوی، یأس، غضب و جز آنها و نیز آثار پیروی از شیطان مثل خسران، گمراهی، ندامت و غیر آنها بحث شده است. در بخش دوم با عنوان نفس اماره از معنای نفس و مراحل آن و قوای چهارگانه و صفات نفس اماره مانند فرمان به بدی، فریبندگی، وسوسه، خیانت، سرکشی و غیر آنها و نیز آثار پیروی از نفس اماره مثل ضلالت، خسران و ندامت و هلاکت سخن رفته است. در بخش سوم صفات و آثار شیطان با نفس اماره مقایسه گردیده است.