جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

هدف از اجرای پژوهش حاضر اثربخشی آموزش آموزه‌های دینی بر تعارضات زناشویی زوج‌های ارجاعی به شعب شوراهای حل اختلاف شهر اهواز بود. جامعه آماری شامل کلیه زوج‌های مراجعه‌کننده به شعب شوراهای حل اختلاف شهر اهواز در سال 94-95 بود. نمونه پژوهش شامل 16 زوج بود که با استفاده از روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب و به ‌طور تصادفی به گروه آزمایشی و گروه گواه تقسیم شدند. ابزار استفاده‌شده در این پژوهش شامل پرسش‌نامه تعارضات زناشویی بود. طرح پژوهش نیمه‌آزمایشی از نوع پیش‌آزمون، پس‌آزمون و پیگیری با گروه گواه بود که همه زوج‌ها به پرسش‌نامه پاسخ دادند. سپس زوج‌های گروه آزمایشی مداخله آموزشی (آموزه‌های دینی) را در 8 جلسه 90 دقیقه‌ای، یک‌بار در هفته، دریافت کردند. در پایان، هر دو گروه به پرسش‌نامه تعارضات زناشویی پاسخ دادند و پس از گذشت یک ماه از اجرای پس‌آزمون، آزمون پیگیری برای هر دو گروه اجرا شد. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها علاوه ‌بر آمار توصیفی، از روش آماری تحلیل کوواریانس چندمتغیری استفاده شد. تحلیل داده‌ها نشان داد که آموزش آموزه‌های دینی در مرحله پس‌آزمون و پیگیری موجب کاهش تعارضات زناشویی زوج‌های گروه آزمایشی در مقایسه با گروه گواه شده است.

هدف پژوهش، ساخت و اعتباریابی مقیاسی برای سنجش سبک زناشویی دینی بود. بدین منظور پرسشنامه مقدماتی مربوط به تکالیف زوجین، از متون اسلامی استخراج و بر روی 198 زوج (198 زن و 198 شوهر) که به روش نمونه‌گیری تصادفی از بین زوج‌های در دسترس شهر اصفهان انتخاب شده بود، اجرا گردید. پس از تحلیل عوامل، یک مقیاس46 ماده‌ای ویژه زنان، مشتمل بر پنج عامل به نام‌های «صمیمیت عاطفی‌ـ جنسی»، «مهارت‌های ارتباطیِ اسناد به همسر»، «پایبندی به فرامین دینی»، «مدیریت خانه» و «گذشت – فداکاری») و یک مقیاس کوتاه 43 ماده‌ای ویژه شوهران، مشتمل بر پنج عامل به نام‌های «صمیمیت عاطفی- جنسی»، «مهارت‌های ارتباطیِ اسناد به همسر»، «پایبندی به فرامین دینی– مشارکت»، «مسئولیت‌پذیری- سرپرستی» و «سبک‌های حل تعارض» استخراج شد. ضرایب همسانی درونی این دو مقیاس‌، به ترتیب عبارت بود از 81/0 و 86/0. روایی همزمان این دو مقیاس با مقیاس‌های صمیمیت زناشویی (IS)، سبک زندگی اسلامی (I.L.S.T.) و تعهد دینی (RCI-10) محاسبه شد که نتایج روایی بالای این مقیاس را تأیید کرد.

مقدمه: در این پژوهش، اثربخشی معنی درمانی به شیوه گروهی بر افزایش امید به زندگی بیماران سرطانی بیمارستان شفای اهواز مورد بررسی قرار گرفت.روش: این پژوهش، مطالعه نیمه تجربی پیش آزمون - پس آزمون با گروه گواه است. جامعه آماری شامل افراد زیر 45 سال مبتلا به سرطان بودند که در خرداد 1386 در بیمارستان شفای شهر اهواز تحت درمان قرار داشتند. روش نمونه گیری سرشماری بود. ابتدا از کلیه افراد آزمون امید به زندگی میلر گرفته شد؛ سپس تعداد 40 نفر از جامعه فوق که کمترین نمره را در این آزمون کسب کرده بودند، انتخاب شدند. از این تعداد، 20 نفر (دو گروه 10 نفری) برای گروه آزمایش و 20 نفر برای گروه گواه به صورت تصادفی ساده برگزیده شدند. روش معنی درمانی طی 10 جلسه 45 دقیقه ای، هر هفته یک جلسه اجرا شد. پس از اتمام جلسات پس آزمون روی دو گروه آزمایش و گواه اجرا گردید. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش کوواریانس و ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد. در این پژوهش سطح معنی داری P<0.05 در نظر گرفته شد.یافته ها: بر اساس نتایج حاصل از تحلیل کوواریانس، بین میانگین نمره های پس آزمون گروه آزمایش و گواه تفاوت معنی داری وجود داشت (P<0.001).نتیجه گیری: معنی درمانی به شیوه گروهی باعث افزایش امید به زندگی بیماران سرطانی می شود.

هدف این پژوهش بررسی تاثیر مشاوره شغلی به شیوه یادگیری اجتماعی کرامبولتز بر افزایش رضایت از سرپرست و همکاران معلمان زن بود. نمونه آماری، 36 نفر از معلمان زن مقطع راهنمایی بود که به روش نمونه گیری هدفمند از میان کلیه معلمان زن مقطع راهنمایی شهرستان شوش شاغل (196 نفر) در سال تحصیلی (91-90) انتخاب شدند و با گمارش تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه قرار گرفتند. طرح پژوهش از نوع نیمه تجربی با روش پیش آزمون و پس آزمون با گروه گواه و آزمون پیگیری بود و داده ها با استفاده از پرسشنامه رضایت شغلی- شاخص توصیف کننده شغل (JDI) در مولفه های رضایت از سرپرست و همکاران جمع آوری شد. یافته های پژوهش با سطح معناداری 0.05=a نشان داد که مشاوره شغلی به شیوه یادگیری اجتماعی کرامبولتز باعث افزایش رضایت از سرپرست و همکاران در گروه آزمایش نسبت به گروه گواه شده است و این افزایش تا مرحله یک ماهه پیگیری ادامه داشت.