جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

اندیشمندان مسلمان چینی در سده هفدهم میلادی به منظور قابل فهم کردن اندیشه­های اسلامی برای مسلمانان چین، آثار اسلامی را با اصطلاحات آیین‌های کنفوسیوس، نوکنفوسیوس و دائو تبیین کردند، تا اوایل سده بیستم میلادی، صدها کتاب با روش شناساندن اسلام از راه زبان و بیان کنفوسیوسی در چین به نگارش درآمد. اما تا حدود بیست سال پیش پژوهش جدی در این باره انجام نشده بود. در دهه نود میلادی بود که ویلیام چیتیک، اسلام‌شناس و عرفان­پژوه فرهیخته، و ساچیکو موراتا، استاد مطالعات ادیان آسیایی در دانشگاه استونی بروک، پژوهش­هایی را در این زمینه آغاز کردند و تا به امروز آثار متعددی به دست آنها و دیگر پژوهش‌گران در این عرصه به چاپ رسیده است. این مقاله از آخرین دستاوردهای این دو پژوهش‌گر درباره گفتمان مسلمانان کنفوسیوسی در سرزمین چین است.

برای دین پژوهان یافتن زبان مشترک بین ادیان و مذاهب مختلف رسالتی مهم تلقی می شود، آنها تلاش می کنند با مطالعه عمیق دیدگاههای موجود در هر مکتب و نحله دینی، نقاط اشتراک بین مذاهب گوناگون بازیافته و ضمن استفاده از الفاظ مشابه در آنها، به تبیین نقاط مشترک و مفاهیم کلیدی هر کدام از آنها بپردازند.