جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

«تحقق حکومت اهل بیت؟عهم؟» و زندگی کردن در سایه‌سار آن، از مهم‌ترین آرزوهای شیعیان بوده است. از این‌رو، از ائمه؟عهم؟ در مورد زمان آن سوال می‌کردند. غالب روایاتی که در این زمینه وارد شده‌اند، از عدم تعیین زمان مشخص خبر می‌دهند؛ ولی برخی روایات، دو زمان سال 70 و 140 هجری را برای این مهم، عنوان کرده‌اند که مهم‌ترین آن‌ها روایت مندرج در «کافی» به شمار می‌آید. پژوهه حاضر، این روایات را مورد بررسی و تحلیل قرار داده و ضمن بیان اعتبار سندی روایت مورد نظر، و احصای روایات هم خانواده آن، روشن می‌سازد که سال‌های تعیین شده، نه به عنوان بیان صرف گشایش در امور زندگی است و نه برای بیان زمان حکومت مهدی موعود؟عج؟؛ بلکه مراد، زمان تحقق حکومت اهل بیت؟عهم؟ توسط امامی از ائمه؟عهم؟ است که قرار بود در این دو سال محقق شود؛ ولی به دلیل موانعی که پیش آمد، زمانش به تاخیر افتاد؛ به گونه­ای که بعد آن، زمانی برای این مهم معین نشده است.

«مهدویت» در طول تاریخ اسلام، در بین عامه و خاصه مسلمین، از جایگاه ویژه‌ای برخوردار بوده است و از آموزه‌های مشهور اسلامی به حساب می‌آید. اما کسانی بوده‌اند که بر اساس مبانی خاص خود یا دلایل دیگر، این ایده را به چالش کشیده، به انکار آن پرداخته‌اند. هرچند تعداد این افراد، نسبت به عموم مسلمانان قائل به مهدویت، زیاد نیست؛ در زمان خود یا بعد آن توانستند اثر گذار شوند. از جمله این افراد، «سید محمد رشید رضا»، صاحب «تفسیر المنار» است. وی، به ویژه در تفسیر المنار، تلاش کرده است با ادله گوناگون، مهدویت را زیر سوال ببرد، پایه‌های آن را سست و آن را انکار کند. یکی از ادله وی «تعارض» روایات مهدوی است. نگاشته حاضر با روش توصیفی – تحلیلی به این دلیل پرداخته و حتی بر مبنای اهل سنت، علاوه بر اشکالات مهمی که بر ایشان می‌شود (از قبیل نقد غیر عالمانه، عدم تلازم بین تعارض و جعل، سردرگمی در منشا یابی برای روایات مهدویت) اثبات می‌کند بین روایات مهدوی تعارضی وجود ندارد.