جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

بخشی از فرهنگ یهودیان با نمادها شکل گرفته و این نمادها، در حقیقت تاریخ یهودیت را ساخته­اند. یکی از این نمادها تعنیت (روزه) است. تعنیت به معنی «رنج دادن» استو در فرهنگ دینی به خودداری و پرهیز از چیزهای خاص در زمان معین و به­دست آوردن بخشش الهی اشاره دارد. اهداف روزه شامل توبه و طلب بخشش، یادآوری یک مناسبت یا سوگواری و استجابت حاجت هستند. اولین و معروف­ترین تعنیت یهودیان، تعنیت یوم­کیپور نام دارد. این تعنیت با هدف بخشش گناهان (میان انسان و خداوند) انجام می­شود.تعنیت­های کوچکتر عبارتند از: تعنیت نهم ماه آو (آب)، سوگ‌ناک­ترین روز در سال یهودی و سالروز تخریب معابد اول و دوم در اورشلیم. تعنیت هفدهم ماه تموز برای قحطی در شهر اورشلیم در اثر سه سال محاصره‌ی نبوکد­نصّر و شکاف در دیوارهای شهر. تعنیت دهم ماه طِوِت به مناسبت آغاز محاصره‌ی اورشلیم توسط پادشاه بابل. تعنیت گِدَلیا، به مناسبت کشته­شدن گدلیا به­عنوان شهردار یهودیه بعد از تصرف اورشلیم وتعنیت استر.