جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

پس از فتح ایران توسط اعراب مسلمان و از بین رفتن حکومت مرکزی، ایران از جانب دستگاه خلافت اسلامی اداره می­شد. این روند تا زمان مامون عباسیادامه داشت تا اینکه طاهر بن حسین اعلام استقلال کرد و نام خلیفه را از خطبه و سکه انداخت. به تدریج، حکومتهای نیمه مستقل و مستقل در ایران شکل گرفتند که طاهریان، صفاریان، و سامانیان از جمله آنها بودند. اما خلافت عباسی به ناچار و برای حفظ قدرت خود در ایران سلسله هایی را به رسمیت شناخت تا از این طریق به اهداف خود نایل آید. در سال 250هـ.ق، دولت علویان در طبرستان ایران تشکیل شد. آنان پس از این‌که حوزه‌ی قدرت خود را گسترش دادند، به عنوان‌ رقیبی جدی در مقابل خلفای عباسی قد علم کردند. داعیان آنها در سراسر سرزمین‌ طبرستان و حتی دیگر بلاد اسلامی به فعالیت پرداختند. خلفای عباسی در مقابل سعی کردند با راههای متفاوت‌ از جمله جنگهای گسترده با علویان و حکام محلی، تشویق و برانگیختن مخالفان، و بی‌اعتبار ساختن نهضت علویان از طریق تبلیغات به مبارزه برخیزند. علویان ایران تلاش کردند که برای ثبات و استحکام خود دو نوع مقبولیت یا مشروعیت را به دست آورند: 1.مقبولیت ملی و 2.مشروعیت دینی که متاثر از پذیرش اسلام توسط ایرانیان و نیز پذیرش مقام خلافت بعنوان یک اصل معنوی بود. همه دولتهای ایرانی و حتی ترکان سعی می­کردند مشروعیت دینی را به دست آورند و مناسبات خود را با دستگاه خلافت توسعه دهند زیرا در آن زمان با توجه به شرایط موجود لازمه ادامه حیات سیاسی آنها، پذیرش و اطاعت از خلفا بود.

هدف از پژوهش حاضر، بررسی نظر برخی محققان مبنی بر اینکه در عهد عتیق از معاد و رستاخیز مگر دربرخی موارد معدود سخنی نرفته است که آنها هم در کتابهای متاخر و پس از تبعید و برخورد فرهنگی با ایرانیان آمده است، می باشد. روش تحقیق در رساله حاضر، روش تحلیل محتوا و کتابخانه ای است. مطالب تحقیق در شش فصل به شرح ذیل تنظیم شده است: فصل اول به عنوان کلیات بحث، مقدماتی را درباره عهد عتیق و بخشهای مختلف آن و نیز میزان سندیت عهد عتیق نزد یهودیان و مسیحیان بیان می دارد. درفصل دوم، دلایل وشواهد بر معاد در عهد عتیق استقصا شده و درسه قسمت آیات با دلالت مستقل، استدلال بر معاد و ذکر فواید آن و نیز کلید واژه ها مورد بررسی قرار می گیرد. فصل سوم، با عنوان " انکار معاد" به آراء محققان درباره نبود ذکر معاد در عهد عتیق اشاره نموده و آیات نافی معاد را درتورات و سایر کتب عهد عتیق به همراه میزان دلالت آنها بر نفی معاد بررسی می کند. دائره شمول معاد( نفی رستاخیز بدکاران) و تناسخ از دیگر بحثهای این فصل هستند. در فصل چهارم، روح، مرگ و برزخ در کنار مسائل مربوط به آنها مورد بررسی قرار می گیرد. فصل پنجم نیز، آخرالزمان و قیامت و رابطه آن دو را باهم به تفصیل بیان می کند. آخرین فصل تحقیق نیز اختصاص به نظام داوری( ملاک داوری، فراگیری داوری، کیفیت ثبت اعمال و .....) بعد از جهنم و بهشت ( در کتب عهد عتیق، تلمود و بین العهدینی) به همراه مباحث دیگری چون معاد جسمانی و روحانی دارد. نتایج حاصل از تحقیق نشانگر بطلان نظریه عدم اشاره عهد عتیق به معاد و رستاخیز می باشد. زیرا با بحثهایی چون آیات دلالت کننده بر معاد، کلید واژه ها، ماهیت مرگ، برزخ و.... که کم و بیش به نحو مشابهی در تمام بخشهای متقدم و متاخر عهد عتیق بدانها اشاره شده است، براحتی می توان گفت که ایمان به معاد به صورت توافقی در تاروپود آیات کتاب مقدس مضمر است و آنچه که محققان رابه وادی انکار کشانده است، یکی نوع خاص بینش آنان( روشنکرمابانه) است و دیگر اینکه آنان تنها به دنبال آیات صریح در رستاخیز مردگان بوده اند و چون به دو یا سه مورد آن هم در کتابهای متاخر برنخورده اند به چنین پنداری دچار شده اند. البته مباحث معاد شناسی در عهد عتیق( خصوصا" در اسفار خمسه) چنانکه باید و شاید توصیف نشده است و تعدد و تنوع مولفان و شرایط اجتماعی و زبان عصری آنان در متن عهد عتیق به موض و درهم رفتگی مطالب افزوده است .

این رساله دارای پنج فصل است: فصل اول به شرح معانی لغوی و اصطلاحی پیرو مراتب مختلف اولیاء و کاربرد واژه پیر در اشعار عرفا، اختصاص دارد. فصل دوم در مورد رابطه رهبری پیر با مقام ولی و ولایت و نیز ارتباط پیر با انسان کامل بحث می کند شده که بیشتر مبین جایگاه پیر در تصوف و عرفان و نشان دهندة میزان قدرت تصوف پیر بر مرید و حدود قلمرو وی می باشد. فصل سوم در مورد ضرورت تبعیت از پیر در تصوف و برشمردن دلایلی است که سالک را محتاج به وجود راهنما در راه سلوک نشان می دهد. فصل چهارم درباره شناسایی پیر و ویژگیها و خصوصیات وی است و اینکه پیر را چگونه باید شناخت؟ فصل پنجم به ذکر تکالیف متقابل مراد و مرید نسبت به یکدیگر پرداخته است.

این پایان نامه در چهار فصل تدوین شده است ومباحث آن عبارتند از: تعریف عرفان و بیان اقسام عرفان و ویژگیهای عارف، توحید عرفانی در قرآن مشتمل بر معنای لغوی و اصطلاحی توحید و تفسیرآیات توحیدی قرآن، ولایت در قرآن، سیر و سلوک عرفانی در قرآن

هدف پژوهش آشنا شدن هرچه بیشتر با عرفان در کلام ا..مجید است.روش پژوهش کتابخانه ای.نتیجه کلی اینکه عرفان هرگز از اسلام جدا نبوده و در بطن آن قرار دارد و هیچ شیئی در جهان هستی وجود ندارد مگر آنکه نمود و ظهوری از خداوند است و راه تقرب به خدا، شناخت و پیمودن راه ائمه معصومین علیهم السلام است.

این پژوهش آفرینش و رستاخیز انسان را در قرآن و اوستا بررسی تطبیقی کرده و شامل پنج بخش با این عناوین است: بخش اول، آفرینش انسان از دیدگاه اوستا; بخش دوم، رستاخیز انسان از دیدگاه اوستا; بخش سوم، آفرینش انسان از دیدگاه قرآن; بخش چهارم، رستاخیز انسان از دیدگاه قرآن; بخش پنجم، بررسی تطبیقی آفرینش و رستاخیز انسان در اوستا و قرآن