جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

تأویل و هرمنوتیک و بازنمودهای آن از مهمترین آرا و نظرات در دین و فلسفه ایران و عرفان و تصوف آن سامان است. نظر به جایگاه هانری کربن بعنوان بزرگترین پژوهنده در زمینه عرفان و فلسفه ایرانی-اسلامی، تمرکز بر دیدگاهها و رویکردهای خاص او در این زمینه ضروری می¬نماید. تأویل که کانون توجه هانری کربن است خود آثار و پیامدهائی خاصه در مذهب شیعه دارد که شاید بتوان گفت بیشترین دغدغه وی در جهان معنوی ایران بوده بود. تأویل و ادعای فرارفت و برگذشتن از ظاهر و پوسته و مجاز به باطن و هسته و حقیقت همان چیزی است که از آغاز، مذهب شیعه را از مذهب عامه مسلمانان (اهل سنت) جدا انداخت و ویژگی آن مذهب گشت و در تصوف و عرفان ایرانی-اسلامی نیز سخت کارگر افتاد؛ از آن جمله در تفسیر ایشان بمثل و ممثول دایره تأویل در وجود آورد. مدعی¬اند تأویل از درافتادن در دام تشبیه و تعطیل باز می¬دارد. در این میان نقش امام در جایگاه خداوند تأویل در برابر پیغمبر در جایگاه خداوند تنزیل بسیار پر رنگ است. تأویل کار امام است و در احادیثی چند ادعا می¬شود امام تنزیل پیغمبر را به اصل و معنی اصلی و راستین خود بازمی¬گرداند. بررسی توصیفها و چگونگی شناساندن نقش و خویشکاری، ویژگیها و کارکرد تأویل در اسلام ایرانی بتوسط هانری کربن عمده مباحث این تحقیق است.