جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

رابطه قرآن و علوم طبیعی و به خصوص اعجاز علمی یکی از مباحث مهم علوم قرآنی در جهان اسلام و غرب بوده است که منشا بسیاری از مباحث و شبهات قرار گرفته است. با نگاهی گذرا به آثار آیت الله محمد فاضل لنکرانیe این نکته به دست می‌آید که ایشان به این موضوع، اهتمام نشان داده‌اند. این نگاشته به روش کتابخانه‌ای و تحلیل اطلاعات موجود و با هدف شناخت و بررسی دیدگاه‌های آیت الله محمد فاضل لنکرانیe در موضوع اعجاز علمی قرآن در حوزه علوم طبیعی (گیاه‌شناسی، زمین‌شناسی و کیهان‌شناسی) تدوین شده است. و در نهایت به این نتیجه دست یافته است که مباحث مطرح شده در کتاب «مدخل التفسیر» و سایر آثار وی در موضوعات مرتبط با معجزه و اعجاز علمی با دقت خاصی گزینش شده است؛ و قابلیت وسعت دادن دامنه موضوعات مرتبط با اعجاز علمی در حوزه علوم طبیعی (قرآن و پزشکی، قرآن و زیست شناسی، قرآن و خلقت هستی و...) و هم‌چنین عمق دادن به مباحث مطرح شده در آثار ایشان وجود دارد.

در حال حاضر بیماری­های غیرواگیر، بخش عمده بیماری­ها را به خصوص در کشورهای در حال توسعه تشکیل می­دهند. در این میان، بیماری­های قلبی عروقی و از جمله سکته­ های قلبی بیشتر هستند و در ایران رتبه­ اول مرگ و میر را به خود اختصاص داده است. توجه به توصیه­ های الهی و فرمایشات معصومین(ع) با داشتن سبک زندگی سالم بر اساس آیات و روایات منشأ پیشگیری از بیماری­ها و از جمله مشکلات قلبی است. مطالعه حاضر یک مطالعه مروری، توصیفی ـ تحلیلی و کتابخانه ­ای ـ اسنادی با کمک مطالعات میان­رشته ­ای قرآن و بهداشت و سلامت است که با استفاده از مرورگرهای Google، Google scholar، SID و Magiran انجام شده است. عوامل متعددی هم‌چون قند خون بالا، پُر فشاری خون، اختلالات ژنتیکی، اضافه وزن، کم ­تحرکی و شیوه زندگی ناسالم در افزایش بروز سکته قلبی نقش دارند. هم‌چنین بین الگوی خواب با میزان بروز سکته قلبی ارتباط وجود دارد و بر اساس خلقت الهی و توصیه ­های اسلام در قرآن و روایات با نظم درونی بدن انسان در هنگام صبح به ویژه در مرحله آخر خواب، برای پیشگیری از خطر سکته قلبی، بیداری بین­الطلوعین، بسیار کارگشاست. برای پیشگیری از ابتلاء و بروز سکته قلبی، علاوه بر تغییر سبک زندگی در الگوهایی هم‌چون تغذیه، الگوی خواب مناسب لازم است و با بیداری بین­الطلوعین حمله­ های قلبی به حداقل ممکن می­تواند کاهش یابد.

هدف از وضع قوانین و احکام در ادیان الهی، به ویژه در دین مبین اسلام، سعادت مادی و معنوی جامعه بشری است و نیل به قرب الهی به عنوان مقصد و هدف غایی افعال و اعمال انسان، نیازمند آزمونی بس مشکل در سنجش کیفیت اعمال و یافتن نیکوترین آنهاست. انجام عمل و صدور افعال از انسان نیز نیازمند ملزومات خاص خود می‌باشد؛ بنابراین، دین کامل باید برای این مقدمات نیز برنامه کاملی داشته باشد. انجام تمامی اعمال به صورت کاملا صحیح، مطابق فرامین الهی و فطرت انسانی، میسر نیست مگر در سایه صحت و سلامت کامل انسان در هر دو بعد جسمانی و روحانی؛ از آنجا که قرآن و عترت به عنوان منابع شناخت و هدایت در مسیر قرب الهی هستند، باید ریشه‌های اصلی و منشأ علم سلامت جسم و روح را هم در این دو جست‌وجو نماییم؛ چرا که هادیان هر مسیر باید آگاهترین مردم به مسیر ملزومات سفر باشند. سلامت جسم و روح با تمام ابعاد آن تحت عنوان طب اسلامی که به عنوان تابلوی تمدن اسلامی رخ می‌نماید؛ مطرح می‌شود که پرچمدار و طلایه دار آن مکتب تشیع، ائمه، علما و حکمای شیعه می‌باشند. نوشتار حاضر در پی ارائه تعریف صحیحی از طب اسلامی؛ تبیین مواضع دین اسلام در خصوص طب و برتری و اعلمیت طب اسلامی بر سایر مکاتب طبی؛ نقش طب اسلامی در شکوفایی تمدن اسلامی و همچنین ارائه مواضع و نظرات بی بدیل اهل بیت(ع) در خصوص طب و نقش مکتب تشیع در گسترش این علم الهی است.