جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

مسئله فلاح و فوز و راه‌های رسیدن به آن، به‌عنوان از موضوعات بسیار مهم و تأثیرگذار در جامعه بشری است که در قرآن کریم و نهج‌البلاغه بارها بدان اشاره‌شده است؛ دین مبین اسلام به موضوع فلاح و فوز انسان به‌عنوان از مسائل مهم جامعه انسانی توجه ویژه داشته وبشریت را به آن دعوت می‌نماید. در این تحقیق که به روش توصیفی ـ تحلیلی انجام‌شده است، در ابتدا مفهوم فلاح و فوز و کلمات هم‌معنا موردبررسی لغوی و اصطلاحی قرارگرفته است؛ سپس با توجه با آیات قرآن کریم و روایات به پژوهش در خصوص آن پرداخته و دیدگاه مفسران علمای اسلام از شیعه و اهل سنت بررسی‌شده است و در ادامه با توجه به فرمایش‌های امیرمومنان علی (ع) در نهج‌البلاغه و شروح آن به کنکاش در مفهوم فلاح و فوز پرداخته‌شده است. از بررسی این مجموعه‌های گران‌قدر این نکته برداشت می‌شود که فلاح فرد و جامعه صرفاً با داشتن یک ویژگی حاصل نمی‌گردد، بلکه برای رسیدن به آن باید به مجموعه‌ای از ویژگی‌ها در ابعاد مختلف باورها، فعالیت‌های عبادی (احکام عملی فردی و اجتماعی) و نیز خصوصیات اخلاقی (ملکات اخلاقی فردی و اجتماعی) دست‌یافت. از آن جمله در بُعد باورها می‌توان به ایمان به خدا، نبوت و معاد، در بُعد عبادات به نماز، روزه، جهاد، امربه‌معروف و نهی از منکر و در بُعد اخلاق به تقوا، یاد خدا، صبر و تزکیه نفس اشاره نمود. همچنین ازجمله موانع رسیدن به فلاح و فوز می‌توان به کفر، شرک، عصیان، ظلم، گناهان کبیره، کبر و استکبار اشاره نمود.

مفسر قرآن کریم باید در علوم قرآنی و علوم ادبی چنان مهارت و دانشی داشته باشد که بتواند به امر مهم تفسیر بپردازد و تفسیر بدون تبحر و مهارت در این علوم ممکن نیست. یکی از مهم‌ترین این علوم، علم نحو است که پایه و اساس بسیاری از علوم دیگر قرآنی و ادبی است. علامه طباطبایی(ره) در تفسیر المیزان که آن را به روش تفسیری قرآن به قرآن انجام داده‌، گاهی به‌اجمال و گاهی به‌تفصیل به مباحث علم نحو اشاره کرده‌است. ایشان در طرح موضوعات نحوی، ضمن طرح مباحث نحوی در دو مکتب بصری و کوفی، به هیچ یک از این مکاتب تعصب نشان نداده‌است، بلکه هر وجه اعرابی را که با معنا و روش تفسیری وی سازگاری بیشتری داشته، پذیرفته‌است و تفسیر خود را بر مبنای آن ادامه داده‌است. در این مقاله، سعی شده با روش توصیفی‌ـ تحلیلی، برخی از مباحث نحوی که علامه در تفسیر قرآن استفاده کرده‌است، استخراج و نحوة کاربرد و تعامل مفسر با آن‌ها بررسی و شرح داده شود تا ضمن بیان اشارات نحوی علامه، با روش تعامل او با علم نحو بیشتر آشنا شویم.