جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

چکیده رساله/پایان نامه :دانش روان‌شناسی رابطه مستقیمی با دین دارد. به همین سبب بنیان‌گذران این دانش، همواره به بررسی مسأله دین و تأثیر آن بر روان انسان پرداخته‌اند. از میان آنان می‌توان از ویلیام جیمز آمریکایی و کارل گوستاو یونگ سوئیسی نام برد. در این پژوهش، با مطالعات متعددی که در حوزه اندیشه‌های این دو روا-شناس انجام گرفت به بیان دیدگاه هر یک از آنان در باب اصول روان‌شناسی، منشأ دین، تعریف دین، تجربه دینی و کارکرددین پرداخته شده است.بر این اساس، در اصول روان‌شناسی تاکید هر دو بر ناحیه ناخودآگاه روان انسان است. در باب منشأ دین جیمز به دنبال منشأ دینداری در ناحیه نیمه هشیار روان آدمی است و یونگ منشأ دین را در ناحیه ناخودآگاه جمعی و محتویات آن (کهن الگوها) دنبال می‌کند. در حوزه تعریف دین هر دو روان‌شناس دین را امری قدسی، بلاواسطه، واقعی و ... می‌دانند و دارای رویکردی جوهری به دین می‌باشند. در موضوع تجربه دینی، جیمز از دو گونه تجربهدینی و عرفانی سخن می‌گوید ولی یونگ تنها از تجارب دینی. در باب کارکرد دین، هر دو روان‌شناس نگاهی مثبت به دین داشته و آن را سبب سلامت روان آدمی می‌دانند.