جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ساسانیان بالغ بر ۴۰۰ سال حکومت راندند و در این دوران ۲ پیامبر به قصد تغییر دین ظهور کردند. در نهایت با ظهور اسلام، حکومت دینی ساسانیان خاتمه یافت. آل بویه نیز اگرچه حکومت دینی تشکیل نداد، اما با بکارگیری دین، مقاصد سیاسی خود را تعقیب می کرد. این دو سلسله استبدادی، از دین برای پیشبرد اهداف سیاسی استفاده کردند و ضمن ایجاد لطماتی بر مذهب، سبب بروز انفعال در جامعه شدند. آنها با استفاده ابزاری از دین و موضوع موعود آخرالزمان، جامعه را از انقلاب باز می داشتند.در این پژوهش، خسارات وارده به دین توسط سیاست بررسی و تاثیرات دیرپای استبداد در واکنش های اجتماعی مردم ایران مطالعه می شود. این پژوهش در پی آن است تا به این سوال اصلی پاسخ دهد که کارکردهای حکومتی دین در جامعه عصر ساسانی و عصر آل بویه چه بوده است؟به نظر می رسد، از آمیزش استبداد و دین، نوعی انفعال و انتظار برای نجات در جامعه ایران به وجود آمده است.