جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

مثال و خیال در اندیشۀ مولوی زهرا رجبی [1] غلامحسین غلامحسین‌زاده [2] تاریخ دریافت: 26/12/91 تاریخ تصویب: 18/9/92 چکیده مولوی یکی از برجسته‌ترین عارفان اهل حکمت در تاریخ تفکر فارسی است و همین امر سبب شده است تا اثر ارزندۀ او مثنوی، سرشار از مفاهیم عرفانی- حکمی باشد. از جملۀ این مفاهیم، مفهوم عالم مثال است که تاکنون اهل حکمت بیشتر در آن تأمل کرده­اند و کمتر مورد توجه اهل عرفان و ادبیات قرار داشته است. در این پژوهش سعی شده است مفهوم عالم مثال و حس مرتبط با آن یعنی قوۀ خیال و رابطۀ بین آن دو در مثنوی مولوی بررسی و تحلیل شود. نتایج به دست آمده نشان می­دهد که از نظر مولوی، عالم مثال و نیروی خیال، مفاهیمی هستی­شناسانه و معرفت­شناسانه هستند که تأمل در آن­ها چگونگی رابطۀ انسان با جهان و عالم ماورای ماده و نحوۀ دریافت‌های عرفانی و شهودی عارفان و حتی شاعران عارف را تبیین می‌کند. واژه­های کلیدی : عالم مثال، قوۀ خیال، مثنوی، معرفت­شناسی، مولوی، هستی‌شناسی. [1] . دانشجوی دکتری زبان و ادبیات فارسی دانشگاه تربیت مدرس؛ z.rajabi_id@yahoo.com [2] . دانشیار گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه تربیت مدرس؛ ggholamhoseinzadeh@yahoo.com