جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

این پژوهش به هدف بررسی فلسفه شخصی اساتید در زمینه تربیت دینی، با رویکرد کیفی و نمودنگارانه انجام شد. شرکت­ کنندگان در تحقیق 11 نفر از اساتید دانشگاه کردستان بودند که با نمونه­ گیری هدفمند به روش­ گلوله برفی تا اشباع نظریِ داده­ ها انتخاب شدند. برای گردآوری داده ها از مصاحبه پیمایشی با روش هدایت کلیات، و جهت تحلیل داده­ ها از روش نمودنگاری تکاملی استفاده ­شد. یافته­ ها در سه دسته پیش‌فرض‌ها و اصول و روش‌ها طبقه‌بندی گردید. به باور استادان، تربیت دینی در شرایط فعلی از جایگاه مطلوبی برخوردار نیست. از این رو، به اساتیدی نیاز دارد که در آنها تربیت و تربیت دینی نهادینه شده باشد و با گفتار و عمل خود، آشکارا و نهان برای کمال دانشجویان تلاش کنند. آنان با اهمیت دادن به زیرساخت­های اخلاقی و دینی و با توجه به اصل آزادی فکر و عمل و در کنار آن با الگومحوری خود، باید چهره­ ای از دین را برای دانشجو به تصویر بکشند که دغدغه­ اوست. برای این، استاد لازم است دانشجو و زمینه‌های خانوادگی و فرهنگی او را شناخته، وی را به سوی کردار راستین دینی به دور از ریا کشانده و خود در این کار پیشگام باشد ولی هر گاه لازم شد، دوستانه و مشاوره‌گونه دانشجو را راهنمایی کند.