جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

خداوند متعال مفاهیم و حقایق والا و قدسی را در قالب متن قرآن کریم بر پیامبر اسلام(ص) وحی نموده است. در طی این فرایند جهت بهره ­مندی و هدایت بشریت، بخشی از این مفاهیم در قالب داستانهای پیامبران بیان شده است. تصویرپردازی ها و جنبه های هنری و زیبا شناختی گنجانده شده در این داستان ها چنان است که عقل و روان هر شنونده و خواننده ای را مجذوب خود می سازد. بررسی قصه های قرآنی از جمله داستان حضرت موسی(ع) که در این تحقیق بطور اخص بدان پرداخته می شود، ما را با ابعادی از تصویرپردازی قرآن آشنا می سازد. به طوری که قرآن کریم شیوه های مختلفی را در تصویرسازی خود به کار بسته است، از جمله ساختار تکرار، که در آن وجود تراکیب یا عبارات به ظاهر یکسان یا متشابه، در نگاه نخست ممکن است این ذهنیت در خواننده ایجاد شود که این گزاره ها بی هیچ تفاوت معنایی در سوره های مختلف تکرار شده اند. حال آنکه بررسی دقیق اینگونه ساختارها ما را به تفاوت های دقیق و لطیفی میان آنها رهنمون می سازد و نشان می دهد این گزاره ها در سوره های مختلف، هرچند در کلیت امر مشترک می باشند اما هریک نسبت به دیگری مفهوم و دلالت خاص خود را نیز دارد، به طوری که در حقیقت هر گزاره به زمانی خاص و حادثه ای مشخص و بخشی از کل داستان اشاره دارد. به طوریکه از کنار هم گذاشتن مجموع این آیات و گزاره ها می توان به تصویری کامل و دقیق از داستان های پیامبران از جمله داستان حضرت موسی (ع) در قرآن دست یافت.

زبانعربی کلمه از اسم، فعل و حرف تشکیل می­شود. وهرکدام از این عناصر در جایگاه خود معنای خاصی را به ذهن متبادر می­کند. در قرآن کریم که در اوج فصاحت و بلاغت است، به دقیق ترین شکل از این عناصر مدد گرفته شده است. از آن جا که واژگان وحی به طور دقیق و کامل، مفاهیم و معانی مورد نظر را منتقل می­کنند لذا ترجمه آیات نیز باید در نهایت دقت و ظرافت انجام شود. گروهای فعلی اساساً علاوه بر معنا بر عنصر زمان نیز دلالتی دارند، حال آنکه گروه های اسمی مقید به تخته بند زمان نیستند بلکه در گستره زمان ( گذشته، حال و آینده) جاری اند. در این میان برگردان عناصر فعلی قرآن در ترجمه های فارسی به جهت برابری های دو زبان مناقشه‌ای در پی ندارد و آنچه محل تأمل و بررسی است معادل گذاری عناصر اسمی است که غالباً در ترجمه های قرآن نادیده انگاشته شده و به عناصر فعلی برگردانده شده است. چنین مواجهه‌ای از سوی مترجمان نهایتاً موجب عدم تعادل میان معادل‌های ذکر شده با ما به ازای آن در متن اصلی گشته است. در این نوشتار تعدادی از ترجمه‌های آیات قرآن کریم که در آن از عناصر اسمی-فعلی استفاده شده، مورد بررسی قرار گرفته و معادل دقیق عنصر اسمی- فعلی برای آن برگزیده شده است. این پژوهش به روش توصیفی- تحلیلی نگاشته شده است.

با نزول وحی بر رسول گرامی‌اسلام(ص) علوم مختلفی به وجود آمد تا از ابعاد مختلف، در حد توان بشر، کلام الهی را مورد شناسایی قرار دهد. علم بلاغت که شامل معانی، بیان و بدیع می‌شود به دلیل غایت و هدفی که دارد (معرفت قرآن کریم) از اشرف علوم به حساب می‌آید. علم معانی، علمی‌است که متکلم را قادر می‌سازد تا آن چه در ذهن می‌پروراند به مخاطب القاء نماید. زیبایی‌های قرآن کریم از نظر این علم، مباحث متعددی را شامل می‌شود که می‌توان به احوال جمله‌های انشائیه اعم از طلبی و غیر طلبی به عنوان یکی از مقاصد آن اشاره نمود. این پژوهش به روش تحلیلی-توصیفی به بررسی و استخراج جملات انشائیه طلبی و غیر طلبی در سوره نساء می‌پردازد و اغراض ثوانی‌ای که درکتب بلاغی به آن اشاره شده را استخراج نموده است علاوه بر آن به یافته‌های جدیدی دست پیدا کرده، که کمتر در این کتب به آن اشاره شده است. پایان نامه حاضر در دو فصل تنظیم شده و به «مسئله تحقیق» پاسخ داده شده است. فصل نخست ساختار‌ها و معانی انواع کلام در سوره نساء است که شامل دو بخش می شود، بخش اول ساختار‌ها و معانی انواع کلام و بخش دوم معرفی سوره نساء می‌باشد در پی آن در فصل دوم به ساختارها و معانی جملات انشائی در سوره نساء پرداخته شده است. در پایان چنین برداشت می‌شود که بیشتر جملات انشائی از معنای اصلی خود خارج و برای رساندن معانی دیگر استعمال می‌گردند و به ندرت جمله‌ای یافت می‌شود که دربردارنده اغراض ثانویه نباشد و در بین جمله‌های طلبی، تمنی نسبت به بقیه، از کاربرد کمتری برخوردار است .در آیات مورد بررسی، کاربرد انشا غیر طلبی چون مدح و ذم، قسم، تعجب و ترجی بسیار اندک است و از آن میان قسم بیشترین استعمال را دارا می‌باشد.کلید واژه‌ها: قرآن کریم، سوره نساء، علوم بلاغی، ساختار‌های انشائی.