جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

پژوهش حاضر به منظور تدوین و ارائه الگوی شکرگزاری مبتنی بر منابع و آموزه‌های اسلامی و بررسی اثربخشی آن بر رضایت از زندگی بررسی شده است. فرض این پژوهش این است که بالا بردن و افزایش قدردانی، باعث افزایش و پیش‌بینی کننده میزان رضایت از زندگی است.از آنجا که پژوهشی در زمینه تبیین این اثربخشی، به ویژه با فرهنگ بومی اسلامی وجود ندارد، پژوهشگر بر آن شد تا با استفاده از الگوی شکرگزاری اسلامی، به بررسی این اثربخشی بپردازد.در این پژوهش پس از بررسی منابع اسلامی و به دست آوردن مولفه‌های شکرگزاری، برنامه آموزشی 6 جلسه‌ای تدوین شد و با اجرای مصاحبه و گرفتن پرسشنامه‌های قدردانی و رضایت از زندگی، تعداد 19 نفر از دانشجویان دختر و پسر دوره کارشناسی دانشگاه قرآن و حدیث قم انتخاب شدند. سپس این تعداد به دو گروه 7 و 12 نفره تقسیم شدند. گروه 7 نفره (3 پسر و 4 دختر)، برنامه آموزشی شکرگزاری تدوین شده را دریافت کرده و گروه کنترل در انتظار دریافت مداخله روان‌شناسی قرار گرفتند. هر دو گروه در سه مرحله پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری مورد ارزیابی قرار گرفتند.