جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

چکیدهدر این رساله طراحی برای کودکان با هدف فراهم آوردن شرایط ایده آل فرایند «رشد»صورت میگیرد. سفر پر ماجرای«رشد » کودک در بستر رشد و یا «محیط» اتفاق می افتد و ما بعنوان معمار در میان مفاهیم گسترده محیط با مفهوم فضا یا به تعبیری محیط پیرامون کودک که مستقیما با آن در تعامل است روبرو هستیم.در این پروژه با نگاهی به روانشناسی رشد و بیان دیدگاه روانشناسان راجع به دوران کودکی، سعی داریم به بررسی محیط و عوامل موثر آن، بر رشد بهترکودکان بپردازیم. همچنین مخاطب را به توجه به «رفتار ، حرکات و واکنش های کودکان به محیط اطراف» دعوت می کند چرا که این موجودات ظریف و لطیف به دلیل فطرت پاک و حساسی که دارند ، از ویژگیها و توانایی های برجسته ای بهره مند می باشندو توانایی آن را دارند که دسته ای از نکات مغفول حتی مجهول زندگی را به ما تذکر و آموزش دهند.نتیجه این مطالعات و مشاهدات میدانی احکام و پیشنهاداتی است که می توان برای خلق محیطی مطلوب برای رشد کودکان از آن بهره برد. و نشان میدهد که معماری و فضای خلق شده توسط معمار یکی از مهمترین عوامل محیطی هستند که می تواند در کنار عوامل مهم دیگری مثل طبیعت ، فعالیت های هنری و بازی بر رشد کودک و تداوم فرهنگ یک جامعه تاثیر گذار باشد.نتیجه این فصل، تطابقی است که میتوان میان فرآیند معمول طراحی و فرآیندی که به اصطلاح کودکانه نامیده می شود، برقرار کرد .در بخش نخست یعنی مقدمات طراحی فرآیند معمول طراحی، موقعیت مکانی سایت در مرکز محله کوی اساتید دانشگاه یزد، جمعیت استفاده کننده 1100 کودک چهار تا 14 ساله با جمعیت هدف 4 تا 12 ساله مورد بررسی و تحلیل قرار می گیرد. سپس به مطالعه حوزه های مختلف فعالیتی (مدیریتی و اداری، خدماتی و تربیتی) با ارائه اطلاعات و برنامه فیزیکی، عرصه بندی و دیاگرام ها در زیربنایی در حدود 4000 مترمربع پرداخته می شود. در بخش دوم مقدمات طراحی یعنی فرآیند طراحی کودکانه ورسیدن به کیفیات طراحی فضای کودک از طریق ارائه راهکار عملی در نحوه خط کشیدن طرح مطرح می شود و به طور خلاصه با پیشنهاد تمرینات عملی سه گانه یعنی مشاهده کودکان، مرور خاطرات کودکی و شناخت کودک درون و رسیدن به سه معیار کیفی اصلی در طراحی فضا برای کودکان یعنی امنیت، تعلق خاطر، جستجو و امکان کشف و دادن احکام عملی در طراحی برای کودکان می پردازیم ودر انتها با توجه به هر دو فرآیند و انطباق آنها ، به طراحی موضوع پرداخته و طرح نهاییمعرفی می شود .مسلم است تطابق این دو فرآیند با توجه به احکامی که در فصل گذشته بدست آمده، مارا در رسیدن به طرح نهایی کمک میکنند..

موضوع هدایتگری و نحوه صحیح هدایت یافتگی از موضوعاتی است که اهمیت پرداختن به آن را می‌توان جزء بدیهیات دانست زیرا انسان که به قوه عاقله از حیوانات متمایز می‌گردد جز با هدایت یافتن نمی‌توان از این نیرو استفاده درستی بنماید و در واقع تمایز خود را از سایر حیوانات نمایان سازد. در این تحقیق با استفاده از روش کتابخانه‌ای و با راهکار تحلیل محتوا احادیث امام علی (علیه السلام) (که تبعیت از ایشان برای رسیدن به هدایت واقعی مورد تاکید پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) بوده است) برای یافتن انواع روش‌های هدایتگری مورد بررسی قرار گرفت. در ضمن با توجه به تعریف مدیریت و انطباق آن با انواع روش‌های هدایتگری یکی از مهم‌ترین راهکارهای عملی شدن هدایت، نهادینه نمودن تقوا در وجود انسان تشخیص داده شد که با تحقق آن و بدون نیاز به نیروی کنترل‌کننده بیرونی، هر گونه خطا و معصیت قابل جلوگیری خواهد بود. در ادامه با توجه به مضامین جملات و سیره عملی امیرالمومنین (علیه السلام) اصول و روش‌های هدایتگری گوناگونی علاوه بر روش‌های مبتنی بر اصل فوق استنباط گردید که از جمله مهم‌ترین این روش‌ها می‌توان به موارد زیر اشاره نمود: انطباق با قرآن، پیامبر و اهل بیت (علیهم السلام), عاقبت گرایی, حق مداری, انطباق ظاهر و باطن, آمادگی برای مرگ, عمل گرایی, هدف گیری صحیح, اصلح گزینی, روش زمان‌شناسی, فتنه گریزی, نهادینه نمودن دیدگاه توحیدی با استدلال‌های ساده فطری, اخلاص, روش خودشناسی, اصلاح نیت, تفکر با بصیرت, عمل عقلانی, اولویت‌گذاری, محاسبه نفس, تنظیم قوای باطنی, تذکر, دید ابزاری به مادیات, توکل, ابتلا, شکرگزاری عملی, رقابت در کسب فضایل, قصر أمل, دنیا گریزی, دوری از تفرقه, اسراف گریزی, توجه به کرامت انسان, تغافل, تناسب رفتاری, تجربه محوری, زمان‌شناسی, بلندهمتی, قاطعیت در اجرای فرامین خدای سبحان و ... .