جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

دین در کلیه نظام‌های اجتماعی نقش اجتناب ناپذیری ایفا کرده‌است. هموارهگروهی در پی برجسته کردن و بها دادن به آن بوده‌اند و گروهی آن را تضعیف کرده و یا منافی پیشرفت دانسته اند. شاتوبریان از سال 1802 میلادی در اثر ارزنده خود تحت عنواننبوغ مسیحیت، که در زمان خود جنجال برانگیز شد، به مسیحیت اعتباری دوباره بخشید و اقدام به نشان دادن نقش تمدن بخش و تاثیرگذار آن نمود. این کتاب به ویژه پاسخی به تهمت‌های فلاسفه روشنفکری بود که به گونه‌ای تعمدی، دین را عامل خفقان و تیرگی می دیدند.نبوغ مسیحیت در احیای روحیه معنویت در بین مردم نقش بسزایی ایفا کرد، روحیه ای که می‌بایست در سراسر قرن نوزدهم ادامه داشته باشد. موقعیت کلیسا در قرن هجدهم و در طول انقلاب فرانسه دستخوش تغییرات و نابسامانی های بسیار شد.از آنجا که تاثیر دین بر اخلاق از اهمیت حیاتی برخوردار است، اگردر این کتاب شاتوبریان مسیحیت را مورد ستایش قرار می‌دهد، اما این امر به همان اندازه اندیشه‌های سیاسی و اخلاقی را نیزشامل می‌شود. در واقع شاتوبریان به دنبال آن است که دین را عامل پیشرفت معرفی کند. در فصل سوم با بررسی کتاب نبوغ مسیحیت و نقش پر رنگ شاتوبریان در جنبش رمانتیسم به تحلیل عمل وی در تغییر مذهب مردم آن زمان پرداخته ایم.در این تحقیق به بررسی دین و تاثیر آن بر جامعه قرن نوزدهم فرانسه به مثابه تضمین نظام اجتماعی خواهیم پرداخت.

دیدرو نویسنده ی بزرگ قرن هجدهم به دنبال انتقاد از جامعه ی خویش از خلال نثری طنز آمیز است . بیشتر آثار وی به انتقاد از محیط سیاسی، اجتماعی، اقتصادی، مذهبی می پردازد. او حتیبه هجو نویسندگان رمان های روز می پردازد وشیوه های داستان نویسی را که تخیل محض است و از واقعیت فاصله ی زیادی دارد را زیر سوال می برد. به عنوان عضوی از جامعه ی منسوب به روشنگران ایده های مشترکی چون آزادی اندیشه و مبارزه با خرافات اخلاقی و مذهبی را دنبال می کند. بیشتر آثار وی به صورت گفتگو میان اشخاص است که در قالب نامه ، رٶیا ، مکالمه گنجانیده شده که بدین ترتیب شکلی نزدیک به واقعیت به داستان ها بخشد و افکارش را برای نجات ازسانسورتوسط مخالفان در قالب استعاره و ایده های ضد و نقیض گنجانیده است.یکی از مهمترین آثار وی داستان ژاک قضا و قدری و اربابش است که سفری را از جای نامشخصی به مقصد نامشخص آغاز می کند. در واقع او با بر هم زدن شاخص های زمانی مکانی به نقد بارزی از رمان های قرن می پردازد. در این رمان ها شخصیت قهرمان داستان پیشینه و خانواده ی مشخصی دارد و سرنوشت مشخصی را دنبال می کند. عناصر زمانی و مکانی در آن تعریف شده است. دیدرو قهرمان پروری نمی کند و تا جایی که ممکن است متن را به واقعیت نزدیک می گرداند. ژاک نوکر پرحرفی است که بواسطه ی تسلط بر سخنوری در حد ارباب خودوگاهی بالاتر قرار می گیرد. او توانایی نوآوری دارد در حالی که مدام تکرار می کند که هرآنچه ما در این دنیا مرتکب می شویم همان است که از قبل برایمان رقم خورده است. در واقع تناقضاتی که در رفتار و گفتار او دیده می شود جامعه و تفکرات خرافه پرست را به نقد می کشد.این کتاب ارزشمند در واقع نوعی ضد رمان است که می توان گفت الهام بخش نویسندگان مدرن و پست مدرن می باشد. میلان کوندرا نویسنده ی چک، کمدی با عنوان ژاک واربابش به تقلید از دیدرو نوشته است. در این کمدی شخصیت های مختلف در یک صحنه قرار می گیرند و به ترتیب به گفتگو می پردازند. کوندرا اثر خود را اقتباسی از اثر دیدرو می نامد و نه تقلید از آن. بدین ترتیب که موضوع از نویسنده ی پیشین گرفته شده و نویسنده ی جدید بنابر سبک ونگرش خود به بازنویسی آن می پردازد. در واقع وی معتقد است که اکثر آثار ادبی در وااقع اقتباسی از اثر پیشین است. علاوه بر این موضوع از آنجا که انتخاب کوندرا بدلیل اوضاع سیاسی کشورش بوده که تحت حمله ی روسی ها ی بوده است که اعتقاد دارند برای کمک به مردمان چک دست به جنگ با آنها زده اند. کوندرا این احساس گراییبی اندیشه و تعقل را رد می کند و به ستایش از عقل گرایان قرن هجده فرانسه می پردازد.