جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

تفسیر نورالثقلین، از جمله تفاسیر ارزشمند روایى شیعه است که در اواخر قرن یازدهم و اوایل قرن دوازدهم، توسط عبد على بن جمعه حویزى، فقیه و محدّث امامى، نگاشته شده است. مفسّر در مقدمه ى این تفسیر به این نکته اشاره کرده است که هدف از گرد آورى احادیث، فراهم آوردن فرصت تحقیق بیشتر در روایات تفسیر است. هدف کلى از تألیف این نوشتار ارزیابى احادیث نیمه ى اول جزء یازدهم قرآن کریم است چرا که در تفسیر نورالثقلین روایات، بررسى و ارزیابى نشده بلکه فقط گرد آورى شده اند؛ به همین منظور در این نوشتار علاوه بر مشخص کردن روایات مرتبط با هر آیه به صورت جداگانه و ترجمه ى آنها، به بررسى و ارزیابى احادیث تفسیرى مرتبط با هر آیه پرداخته شده است تا درجه ى احادیث از لحاظ ضعف و قدرت مشخص گردد. در بررسى احادیث تفسیرى ابتدا هر حدیثى از لحاظ متن و سند با منبع اصلى تطبیق و سپس با منابع حدیثى و تفسیرى دیگر مقایسه و مورد بررسى دقیق قرار گرفته است تا در صورت وجود تفاوت در نسخه ها، تفاوت ها ذکر شوند که در عین حال تبارشناسی هم صورت گرفته باشد، سپس سندهای مختلفی را که برای هر حدیث یافت شده‌اند، تک تک مورد بررسی قرار گرفته شده و بر اساس کتاب‌های رجالی مشهور مانند: الخصال شیخ صدوق، الرّجال نجاشی، الکافی شیخ کلینی، الفهرست و الرّجال شیخ طوسی،... رجال شناسی شده و شرح حالی از آنها اعم از توثیق، تضعیف، مدح، ذم، مجهول یا مورد اختلاف بودن، ذکر گردیده است.در انتهای بررسی سندهای هر حدیث، بررسی نهایی سند ارائه شده و اگر نکته‌ای در زمینه‌ی متن یا سند یافت شده باشد، در ضمن بررسی هر حدیث بیان شده است.