جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

دستاورد این پایان‌نامه، دست‌یابی به شیوه‌های احتجاج انبیا در قرآن می‌باشد، اینکه پیامبران الهی با چه شیوه‌هایی قوم خود را به راه حق راهنمایی می‌کردند و در مواجهه با گروه‌های مختلف از اقوام خود، چگونه برخورد می‌کردند و برای اثبات معارف حقه‌ی الهی و مبانی دین آسمانی چه احتجاجاتی می‌آوردند و افکار و عقاید فاسد مخالفان را چگونه باطل می‌کردند. در این پژوهش، در ابتدا به مسائل تئوری نظیر تعریف لغوی و اصطلاحی احتجاج و اینکه کلمه‌ی "حجت" در قرآن به چه معنا می‌باشد و چه کاربردهایی دارد، پرداخته شده و سپس به ترتیب زمانی بعثت پیامبران، شیوه‌های احتجاج هر پیامبر با قوم خود بررسی گردیده، البته سعی شده شرایط زمانی و مکانی آن بزرگواران در نظر گرفته شود و به این مهم که ایشان به چه ترتیب و تحت چه شرایطی از کدام شیوه‌ها استفاده می‌کردند اشاره گردد. پیامبران الهی به اقتضای شرایط زمانی خود و اینکه اقوام ایشان گرفتار چه خطایی بودند، از شیوه‌های متفاوتی جهت احتجاج با آنها بهره می‌بردند، آن بزرگواران ابتدا از طریق برهان و استدلال وارد می‌شدند، پس سعی می‌کردند که معارف حقه‌ی الهی را به صورت منطقی و عقلانی برای مردم تبیین نمایند، پس زمانی که عقل و منطق کارساز نبود، از در معجزه وارد می‌شدند تا از این طریق اتصال خود را به منبع الهی به اثبات برسانند. انبیاء الهی در بسیاری موارد به موعظه و نصیحت مردم می‌پرداختند و گاهی ایشان را انذار داده و تهدید به عذاب‌های اخروی می‌کردند و گاهی بشارت به پاداش‌های الهی می‌دادند. به طورکلی شیوه‌های احتجاج آن بزرگواران بنا به شرایط متفاوت فرق می‌کرد.