جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

قرآن کریم از«نطفه» با تعابیر وتوصیفاتی ازجمله«ماءٍ دافِقٍ»، «سُلالَةٍ مِنْ ماءٍ مَهینٍ‏»و «نطفة امشاج» سخن گفته است .با پیشرفت علم، برخی درصدد بررسی و تطبیق این آیات با علم جنین­شناسی برآمده­اند.ارائه نظرات نادرست در برخی موارد سبب شده است که شبهاتی ازجمله «پست­انگاری آب منی و عدم توجه به اهمیت و ویژگی آن» و «عدم توجه به نقش نطفه زن در آفرینش جنین» در‌این‌باره مطرح شود. پس از بررسی روشن گردیدواژه­های «دافق» و «مَهین» که به‌عنوان صفت برای «ماء» آمده است، به ترتیب به‌معنای «مایع متحرک و آمیخته» و «مایع ضعیف» می­باشد و همچنین واژه «نطفه امشاج» به قدر متیقن به نطفه مرد و زن هردو اشاره دارد. بنابراین اگر روش معناشناسی به‌درستی انجام گیرد، نه‌تنها با دستاوردهای علم جنین‌شناسی تعارض ندارد، بلکه کاملاً با آن هماهنگ است.

چکیدهقرآن کریم در برخی آیات به پدیده های طبیعی پرداخته است. یکی از محورهای مهم و قابل توجه در این گونه آیات، موضوع پیدایش و آفرینش جنین است که به عنوان نقطه آغاز حیات انسانی بیان شده است. قرآن کریم آفرینش انسان در جنینرا در شش مرحله بیان می کند که عبارتند از: نطفه، علقه، مضغه، استخوانها ، پوشاندن استخوانها با ماهیچه و دمیدن روح.با پیشرفت علم وتکنولوژی برخی در صدد تطبیق این گونه آیات با علم جنین شناسی برآمده اند تا حقایق قرآن بر مخاطبین روشن گردد و برخی دیگر این گونه آیات را به چالش کشیده و شبهات پست انگاری آب منی ، خروج منی از بین ستون فقرات و دنده ها ،عدم توجه به نقش نطفه زن در شکل گیری جنین را مطرح کرده اند.ولی بر اساس شرایط ومبانی صحیح تفسیری، برای این شبهات پاسخی مستدل وجود دارد، منظور از «ماء مهین» به معنای آب پست و بی ارزش نبوده، بلکه یکی از معانی آن مایع ضعیف می باشد و با ویژگی های که برای نطفه مرد و زن در علم جنین شناسی آمده است مطابقت دارد. مراد از«ماء دافق» به معنای آبی جهنده نیست، بلکه به معنای مایع متحرک است و به نطفه مرد و زن هردو اشاره دارد و در برخی آیات دیگر ازجمله «نطفه امشاج»به نقش نطفه مرد و زن هردو در شکل گیری جنین تصریح شده است.در آیه «یخرج من بین الصلب و الترائب» به مرحله ولادت جنین اشاره دارد و با آنچه که در علم جنین شناسی بیان شده است؛ کاملا هماهنگ می باشد. قرآن کریم درآیات جنین علاوه بر این که به مباحث دقیق علمی توجه دارد، ولی هدف اصلی از ذکر این گونه آیات در قرآن کریم را می توان خداشناسی ، معاد باوری و اعجاز علمی دانست.