جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

انسان شناسی علم به انسان و احوالات انسانی در بعد امور کلی و جزیی، فردی و اجتماعی، تئوریک و عملی است. بر این اساس علم انسان شناسی حوزه های بسیار گسترده ای از علوم را در برمی گیرد. لذا باید ریشه های علم انسان شناسی را در علوم انسانی، هنر، علوم تجربی و علوم اجتماعی جستجو کرد. با ظهور اسلام و تعالیم وحیانی، قرآن به عنوان مهم ترین منبع، افق های جدیدی را دربارة ماهیت انسان گشود. جالب ترین نکته هم در مورد مباحث قرآن پیرامون انسان، جامعیت موضوعات و گاه انحصاری بودن مطالب آن است که در کنار هم قرار گرفته اند. در میراث اسلامی سخن بسیاری از سوی عالمان دینی دربارة انسان با صبغه روایی، کلامی، فلسفی و عرفانی بیان شده است.در این میان امام خمینی نیز به مباحث انسان شناسی های بشری و انسان شناسی قرآنی و تفاوت های این روش ها پرداخته اند و علم انسان شناسی وحیانی، صحیح و جامع را برای زندگی فردی و جمعی ضروری می دانستند.

سان شناسی از موضوعات مهم، کلیدی و بنیادی در تاریخ علم محسوب می شود و دانشمندان و عالمان هر مکتب فکری در صدد بوده اند کهبا تبین ابعاد وجودی و حقیقت انسان، هم او را در جایگاه خود قرار دهند هم نسبت او رابا غیر خودش مشخص نموده و جامعه، سیاست، اقتصاد و غیره را بر این اساس تعریف و برای او مهیا نمایند.هم زمان با چالش های معاصر بحث برانگیز و مشخصا دورهایی که از ان به مدرن و پست مدرن تعبیر میشود، انسان افق های جدید علمی در برابرش گشوده شده است وبه توانایی های تکنولوژیک مسحور کننده دست یافته، بار دیگر حقیقت انسان و تفاوت انسان معاصر با پیشینیان او مورد توجه و سوال واقع شده است. عالمان معاصر خصوصا غربی ها تحت عنوان Anthropologyمطالعات انسان شناسی / مردم شناسی بر اساس دیدگاه های علوم اجتماعی و فلسفیبه این سوال پاسخ های متفاوتی داده اند. انچه برای ما مهم است پاسخ عالمان مسلمان و معاصر است. ازاین رو در این تحقیق ما به دنبال تبیین و اشنایی با دیدگاه های مفسران فریقیندرباره انسان شناسی قرانی و چالش های معاصر نظری در خصوص ماهیت انسانی است.