جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

یکی از مسائل مهم باب معاد و مسأله ای که در برزخ و نیز در قیامت و برزخ برای انسان سودمند است و مایه نجات آدمی می گردد، مسأله شفاعت است. البته مسأله شفاعت دارای ابعاد گوناگونی است اما برداشت های سوئی از آن شده و معانی اصلی و اسلامی آن تحریف شده در صورتی که اگر برداشت صحیحی از منابع اصیل دینی و اسلام به دست آید معنای این واژه پربرکت روشن می شود. این تحقیق در 5 فصل به مسائل کلی پیرامون شفاعت پرداخته است. فصل اول، معنا و فلسفه شفاعت که در این فصل معنی شفاعت از منظر دانشمندان گوناگون مورد بیان شده و همچنین شرایط شفاعت و شفاعت کننده و ویژگی های مشفوع به مورد بررسی قرار گرفته به گونه ای که هر کسی نمی تواند شفاعت کند یا مورد شفاعت قرار گیرد و همچنین از محرومان شفاعت و زمان و مکان شفاعت در این فصل مطرح شده است. فصل دوم: شفیعان درگاه الهی است که بهترین کسانی که شایستگی شفاعت را دارند انبیاء عظام و ائمه هدی هستند که یکی از آنان پیامبر ( ص) است که آیات و احادیث شیعه و سنی پیرامون شفاعت پیامبر در این قسمت آمده است و شفیعان بعدی امامان ( ع)، حضرت فاطمه ( س) و سایر پیامبران و مؤمنان و فرشتگان و اعمال و قرآن کریم، شهدا و علما و همسایه و حافظان قرآن و خویشاوندان و کودک سقط شده می باشند که احادیثی پیرامون هر کدام مطرح شده و در پایان فصل خدای متعال پس از شفاعت شفاعت کنندگان خودش شفیع گناهکاران می شود. فصل سوم: مسئله شفاعت نه تنها کوچک ترین اشکال و ایرادی ندارد بلکه مانند حقایق دیگر اسلامی فواید و مزایای فراوانی را در بر داشته که از جمله: نموداری از رحمانیت خدا و محبوبیت مردان خدا و ارزش اعمال نیک انسانی و همچنین رمز کوشش و عامل جنبش و سدی در مقابل گناهان و پرتوی امید است. و همچنین اقسام شفاعت را مطرح کرده که شفاعتی که معنای عام داشته و شامل تمام موجودات می گردد شفاعت تکوینی است و شفاعتی که آدمی را به صراط مستقیم و شریعت رهنمون می گرداند. شفاعت تشریعی است که دیگر شفاعت که شفاعت اخروی هم نامیده شده و شفاعت در قیامت را قطعی و مسلم می داند شفاعت روز جزا است و آخرین قسم شفاعت، شفاعت دنیوی است که برای رفع حوائج و موضوعات محدود درباره یکدیگر دعا می کنند و آمرزش می طلبند. فصل چهارم: شفاعت از منظر قرآن، سنت، اجماع و عقل که در این فصل سعی شده تا تمام آیات پیرامون شفاعت با تفاسیر مطرح شود. وقتی این آیات و نظایر آنها را در کنار هم می چینیم و با توجه به هم مورد تجزیه و تحلیل قرار می دهیم چنین نتیجه می گیریم که این آیات به پنج گروه تقسیم می شود: آیاتی که شفاعت را به طور کلی نفی می کنند. آیاتی که شفاعت را مخصوص خدا می دانند. آیاتی که شفاعت را وابسته به اذن و اجازه خدا می دانند. آیاتی که صحت شفاعت شفاعت کنندگان را مشروط به شرایطی می داند. آیاتی که بعضی از افراد را به خاطر اعمالی محروم از شفاعت می داند. که از مجموع آیات و احادیث که درباره شفاعت وارد شده است وقوع اصل شفاعت درباره گناهکاران است لذا باید همواره تقوا پیشه کرد و این را دانست که شفاعت الزامی است و برای این که انسان به کمال برسد و تربیت شود شفیعی میان آنان لازم است. فصل پنجم: در این فصل به اشکالات شفاعت و پاسخ به آنها پرداخته است که اصولا اشکالاتی مطرح شده ابتدایی به نظر می رسد و ایرادهایی است که ناشی از عدم توجه به واقعیت شفاعت اسلامی است و به هر یک از این اشکالات به طور جداگانه پاسخ داده شده است.