جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

تشیع چیزی جز اسلام راستین نیست که امام خمینی از آن به اسلام ناب محمدی تعبیر می کند و مؤسس آن ، صاحب شریعت، محمد مصطفی ( ص) است. در عصر امویان، اسم تشیع مورد بی مهری حاکمان و متولیان سیاسی جامعه قرار می گرفت و بر شیعیان ستم بسیار روا می شد. نهضت بزرگ عباسیان در بستر تشیع به وقوع پیوست و آنان با عنوان کردن مظلومیت خاندان پیامبر، امویان را واژگون کردند. سیاست های عباسیان که عبارت بود از دور ساختن علویان از میدان سیاست و بیعت آن ها با علویان _ که چیزی جز خدعه نبود _ ؛ نتوانست هدفهائی را که قصد کرده بودن و آرزوی نیل به آن ها را داشتند؛ برایشان تأمین کند و نتایج به کار بردن چنین سیاست هائی ، پیش از آنکه متوجه دشمنان ایشان و به ویژه عموزادگان علوی آنان شود؛ گریبانگیر خود عباسیان شده و کارشان را تباه ساخته بود. در این تحقیق به هریک از خلفای عباسی معاصر امام رضا(ع) اشاره شده و وضعیت شیعیان و دوستداران اهل بیت ( ع) درآن زمان ، ترسیم شده است. فجایعی که هارون نسبت به شیعیان انجام داد و قتل و ظلم و زورگویی که او در راه بدست آوردن قدرت به راه انداخت؛ بسیار وحشیانه و به دور از انسانیت و منطق بود. اما در دوران مأمون که خود در برابر ارباب کلام، آشکارا دم از ولای اهل بیت می زد؛ شیعه نشاط و جنبشی کسب کرده و علنا حب و ولای خاندان پیامبر اکرم(ص) را اظهار نموده و مقام والایی در میان مردم بهم رساندند. دوران امامت امام رضا(ع) در عصر مأمون ، دارای پیچیدگی و مشکلات زیادی بود و مأمون برای اینکه بتواند در امر حکومت به پیروزی برسد؛ دست به اقداماتی می زد که یکی از آن ها دادن منصب ولایتعهدی به امام ( ع) می باشد. اما همانطور که در بخش سوم به آن اشاره می شود، امام از هیچ کوششی برای خنثی کردن اقدامات مأمون و فهماندن حقیقت به مردم فرو گذار نکرد. در فصل دیگری از این تحقیق به وضعیت شیعیان در دوران امام رضا(ع) پرداخته شده است.شرایط فرهنگی آن عصر ، محروم بودن علویان از حقوق مشروع خود، روحیه تعرضی شیعیان، تحرک آن ها ، زندگی آن ها و موضع دستگاه و .. مورد بررسی قرار می گیرد. در قسمتی دیگر، به قیامها و شورش های شیعی، مناطقی که قیام ها در آن برپا شده، همچنین زمان و موقعیت قیام ها، پرداخته ایم. در ادامه این تحقیق در رابطه با شخصیت امام رضا(ع)، حکمرانان زمان، فرقه های انحرافی شیعه و گروه های الحادی و منحرف در زمان ایشان بحث شده است. همچنین به برخی از یاران و راویان حدیث امام رضا(ع) و مشاهیر و فقهای عصر امام اشره شده است. منابعی که در نوشتن این تحقیق مورد استفاده قرار گرفته ، منابع تاریخی است. به همین منظور ما تلاش کردیم به منابع اصیل تاریخی رجوع کنیم که اکثر آن ها توسط دانشمندان متعهد و مورد اعتماد نوشته شده است. اما متأسفانه در پاره ای از موارد برخی از مورخین در نوشتن، تعصب به خرج داده اند و حقایق تاریخی را آنطور که می بایست به گوش همگان برسانند؛ بیان نکرده اند.