جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

عمومیت و جهانی‌بودن تعالیم آن در متن قوانین اسلام نهفته است. اینچنین است که می‌تواند جامعه انسانیت را در مسیر "فلاح" و "رستگاری" در دو بعد مادی و معنوی قرار دهد. رستگاری در جامعه‌سازی و نیک‌بختی انسان به قدری پرارزش و بااهمیت است که جمیع خوبی‌های زندگی را می‌توان در واژه "فلاح" خلاصه کرد. نویسنده ابتدا به معناشناسی واژه «فلاح» پرداخته، و با استناد به آیات قرآن و روایات ائمه اطهار(ع)، ویژگی‌های رستگاران، عوامل رستگاری و موانع رستگاری را به تفصیل مورد بحث قرار داده است.

خوش نیست اساس فتنه و کین بودن بد خواه و بد اختر و بد آیین بودن دوری ز سخن چینی و نمامی کن چون بد صفتی بود سخن چین بودن موضوع تحقیق، سخن چینی و نمامی از دیدگاه آیات و روایات و آثار و عوامل فردی و اجتماعی است. هدف ازارائه این تحقیق، آشنا بودن با آفات زبان مخصوصا آفت سخن چینی است که چطور انسان ها در دام آن می افتند و به آن مبتلا می شوند و چگونه می توان از این رذیله اخلاقی در امان ماند و اگر در ورطه آن افتاد راه درمان آن چیست که با استفاده از آیات قرآن کریم و احادیثی که از ائمه اطهار علیهم السلام و پیامبر صلی الله علیه وآله در این زمینه آورده شده و این که چه پیامدهایی چه در این دنیا و چه در آخرت و هم چنین عذاب های الهی، انسان بتواند در برابر این معضل خود را واکسینه کند. سخن چینی به معنای انتقال سخن از عده ای به عده ای دیگر است به قصد فتنه انگیزی و دو به هم زنی در واقع سخن چینی مساوی با فاش کردن راز و پرده دری است که هر چه از احوال مردم دیده شود که به افشاء آن راضی نباشند اشاعه آن سخن چینی است. فقط زمانی جایز است که جان انسانی در خطر باشد و در بقیه موارد از گناهان کبیره به حساب می آید علت و انگیزه و ریشه های درونی و سخن چینی غالبا بد خواهی نسبت به کسی که داخل در ایذاء است و یا اظهار محبت یا تفریح و سرگرمی و ... است یا به دلیل حس حقارت و حسد، دشمنی و کینه توزی است که وظیفه انسان ها در مقابل فرد سخن چین این است که او را نهی کرد، تصدیق نکند، به سخنش اعتماد نکند و در پی تجسس برنیاید و ... بدترین انواع سخن چینی سعایت است که از فرد منظور نزد امیر یا حاکم سخنی بگویند که بخواهند او را بد جلوه دهند و در احادیث، آمده که شریرترین افراد، نمامان هستند و توصیه شده که از هم نشینی با نمام بپرهیزید، از پیامدهای اخروی سخن چینی عذاب قبر است که پیامبر صلی الله علیه وآله فرموده یک سوم عذاب قبر از سخن چینی می باشد و محروم شدن از بهشت، مسخ در محشر و غیره می باشد که انسان های سخن چین به شکل میمون، سگ و عقرب و ... در می آیند. حال که این نکات گفته شد اگر کسی به این مرض مبتلا شد چگونه می توان آن را درمان کرد و از راه های مداوای آن این است که همیشه خود را در پیشگاه خدا حاضر ببینیم و مرگ را در نظر داشته باشیم و قبل از این که به حسابمان برسند خود به حسابمان رسیدگی کنیم تا در حضور انبیاء و اولیاء سرافکنده و نادم نباشیم و زبان را به سکوت عادت دهیم و جز در راه حق سخنی نگوییم و این که اگر سر زبانمان در هنگام سخن چینی و دو به هم زنی، علی الظاهر در کام ماست ولی به طور یقین آن سرش در آتش قهر خداوندی معذب است. از منابع استفاده شده در این مجموعه می توان، قرآن، کتب روایی مانند وسایل الشیعه، بحارالانوار و ... کتاب های اخلاقی مانند اخلاق در قرآن، گناهان کبیره، پیام قرآن، ... داستان هایی که در ذیل کتب اخلاقی آورده شده نظیر سعایت به کسانی که باعث شهادت امامان معصوم علیهم السلام شده و غیره می توان ذکر کرد. و هم چنین اشعاری در این زمینه از بوستان و گلستان سعدی و ... آورده شده نام برد نتایج بدست آمده در این باب این که سخن چینی از گناهان کبیره است و بر روح و روان فرد اثر می گذارد و باعث سلب اعتماد مردم می شود عذاب اخروی در بردارد و این که چگونه زبان خود را حفظ کنیم گرفتار این آفت و دیگر آفات زبان نشویم.

سیره ی دعوت پیامبر اکرم(ص) [به عنوان اکمل انسان ها و بزرگ مبلغ اسلام]، نمونه ی کامل نبوغ و گوناگونی روش و ابزار آموزش و تبلیغ، در لحظات گوناگون زندگی ایشان است. با توجه به تبلیغات گسترده ی افکار و مذاهب مختلف در جهان، امروزه حقانیت دین اسلام به تنهایی نمی تواند به جذب مخاطبان آن منتهی شود بلکه مبلغین گرامی باید با استفاده از روش ها و ابزارهای مختلف که از عوامل قطعی توفیق در این امر است بهره گیرند. از این حیث در ابتدای امر آشنایی با سبک و سیاق رسول گرامی(ص)در امر دعوت به دین برای هر مبلغ ضروری است. پیامبر اکرم(ص) در طول رسالت خویش در مراحل چهار گانه دعوت که عبارتند از: دعوت پنهانی، دعوت نیمه علنی، دعوت آشکار و دعوت جهانی، از ابزار و شیوه های مختلف متناسب با ظرفیت های افراد و موقعیت زمانی و مکانی بهره جست. ایشان پیام دین را به شیوه های گوناگون به مردم رساند. از جمله:1-شیوه گفتاری 2- شیوه نوشتاری 3- شیوه هنری 4- شیوه عملی بوده است. واژگان کلیدی: شیوه، دعوت، پیامبر، اخلاق، عدالت.