جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ملا محسن فیض کاشانی (متولد 1007 ه.ق) عارف معاصر با دوران حکومت صفویان است. وی به دلیل شرایطی که بر عیه تصوف در اواسط دوران صفویه وجود داشت و روش اخباری گری خود، سرلوحه عمل خود را متأثر از این دو امر قرار می دهد. از این رو با نهادن شریعت و آیات و احادیث موجود از پیامبر (ص) و ائمه اطهار (ع) در کنار طریقت و چارچوبة سلوک معنوی پیشین ، تلاش در ارائه روشی جدید برای سالکان طریقت دارد. وی در این زمینه بیشتر متوجه آثار و نظرات امام محمد غزالی است و کتاب «احیاء علوم الدین» وی را در قالب جدید به نام «محجه البیضاء» با تهذیب و روش خود می نگارد. ملا محسن در عرفان نظری نیز با روش خود، گامی جدید در این زمینه بر می دارد. وی در عرفان نظری بطور غالب متأثر از آثار و تفکرات «محی الدین ابن عربی » است که مشاهده برخی اختلافات نظری موجود متأثر از تفکرات شیعی فیض می باشد. فیض کاشانی، در کنار پرداختن به این دو بعد عرفان، انتقاداتی نیز به آداب و رسوم خانقاهی و خرافه تصوف و انحرافات راه یافته در آنها وارد می کند و با نگارش کتاب «کلمات الطریقه» تلاش دارد تا خود را از تیررس انتقادات و اتهامات جماعت فقهای درباری وقت، بدور دارد