جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

قرآن کریم کتاب هدایت است و مخاطبان این مائده آسمانی، همه انسان­ها و طبقات مختلف جامعه در طول تاریخ بوده و هستند، تحقق چنین هدفی در گرو توجه به استعدادهای متفاوت افراد و استفاده هنری از همه گنجایش­های زبانی است. در این پژوهش، با روش توصیفی – تحلیلی، جلوه­های زیباشناختی هنری در داستان­های تعلیمی قرآن کریم، با تکیه بر داستان دو تن از پیامبران الهی، حضرت سلیمان و حضرت ایوب که به ظاهر زندگی متضادی با هم دارند، در مقاطع زمانی مختلف، واکاوی، سپس با هم مقایسه شده است. نتایج به دست آمده از این پژوهش نشان می­دهد که در شیوه بیان این دو داستان، یک الگوی تعلیمی قابل تقلید در هنر داستان ­نویسی وجود دارد. در این الگوی قرآنی به داستان­ نویسان آموخته می­شود که در هنر متعهد، شکل­های بسیار متنوعی می­تواند متصور باشد و هنرمندان با خلاقیت ­های هنری خود، از مسیرهای متفاوت و حتی گاهی متضاد، می­توانند به هدفی واحد دست یابند و هنر را در خدمت تعلیم و تربیت قرار دهند.

«عبد الحمید جوده السّحّار» داستان نویس معاصر مصری است که آثار با ارزش فراوانی را به ادبیّات عرب هدیه کرده و آثارش متکی بر میراث اصیل اسلامی و ارزش های اخلاقی است. واقع گرایی، تعهد، هدفمندی و گرایش اسلامی از مهم ترین ویژگی های آثار ارزشمند اوست. وی داستان های خود را با قلمی روان و به دور از تکلّف و تکرار به زبان عربی فصیح نوشته است. بسیاری از ناقدان به داستان های کوتاه او توجه چندانی ننموده اند، در حالی که ارزش آثار او هم از نظر کمی و هم از نظر کیفی، از آثار برخی نویسندگان که مورد ستایش ویژه قرار گرفته اند، کم تر نیست.داستان های کوتاه سحّار، از ویژگی های هنری بالایی برخوردارند و مسائل مهم جامعهى معاصرش در آن ها باز تاب یافته است. از داستان های کوتاه او مجموعهی «همزات الشّیاطین»، بیانگر آگاهی فزاینده و نگاه تیز او به عوامل کشمکش درونی میان انگیزه های خیر و شر در وجود انسان است و به همین سبب این مجموعه به عنوان منبع اصلی نویسنده در این پایان نامه، انتخاب شده است.جدال و کشمکش، یکی از عناصر مهم و جذّاب در داستان کوتاه است که آن راسرشار از حرکت، جذابیت و هیجان می کند و می تواند به شکل بیرونی؛ یعنی خارج از شخصیّت ها و درونی؛ یعنی در اعماق شخصیّت ها صورت گیرد.جدال و کشمکش خیر و شر در داستان های کوتاه سحّار، نمود فراوانی دارد و او تصاویر مختلفی از این جدال ها را که زیباترینش به شکل درونی است، به نمایش می گذارد. سحّار در نمایش جدال خیر و شر، واقع گرا است؛ چون شخصیّت هایش را به صورت خیر مطلق یا شرّ مطلق نشان نمی دهد و هیچ قشر و گروهی در داستان هایش، نمایانگر خیر مطلق و یا شرّ مطلق نیستند. شر، در نگاه سحّار نافرمانی خدا و انگیزه های آن است و رذایل اخلاقی همچون: زنا، قتل، غفلت، سخن چینی، بد گمانی و... از مصادیق شرّی هستند که شخصیّت های داستان با آن درگیرند و عرصهی جدال قرار گرفته اند؛ چنان که ایمان، عقل، تقوی، توبه، بیداری، صبر و... از نماد های خیر در داستان های او هست

این تحقیق، گامی در زمینه تدوینِ نظریه اجتماعی اسلامی درباره کجروی است. هدف، به دست آوردن بخشی از بدنه گزاره‌ای نظریه قرآن و ترسیم خطوط کلّی این نظریه است. رویکرد برگزیده، مراجعه به قرآن بر اساس پرسشهای مطالعات جامعه‌شناختی کجروی است. فن تحقیق، تحلیل محتوای کیفی قیاسی و کاربرد آن، کشف، توصیف، تحلیل و تفسیر پیامهای آشکار و پنهان گزاره‌های قرآنی در پیوند با مقوله‌‌های پیشینی برگرفته از این مطالعات است. محصول آن نیز، از جمله، اعتبارسنجی یافته‌های آن مطالعات، تأیید، پالایش یا گسترش آنها از نگاه قرآن و ممکن ساختن ارائه پاسخهای قرآنی در قالب یک نظریه است.

چکیدهساز و کار گفتاری قرآن کریم و دلالت‌های زبانی آن به ویژه در حوزه داستان‌های قرآنی، همواره از بحث‌های پرجاذبه و چالش برانگیز در میان مفسّران و محققان بوده است که برای شناخت مفاهیم این داستان‌ها، قبل از هرگونه اظهار نظری پیرامون آن‌ها، لازم است علاوه بر تشخیص درست دلالت‌های زبانی، به چهار سوال بسیار مهم و ضروری، بر اساس اصول و مبانی قرآنی، پاسخ علمی و مستدل داده شود: اولاً، آیا این داستان‌ها، حقایق تاریخی هستند یا حقایق ادبی و یا ترکیبی از هر دو؟ ثانیاً، آیا می‌توان با اظهارات غیر قرآنی، یک داستان به ظاهر ناقص را تکمیل کرد یا کسی حق اظهار نظر در این حوزه را ندارد؟ ثالثاً، آیا قطعه‌های پراکنده‌ی یک داستان در سوره‌های متعدد، پرده‌های جداگانه از یک داستان طولانی هستند یا بیان تکراری تنها یک حادثه، با شیوه‌های مختلف؟ رابعاً، آیا زبان داستان‌ها تنها زبان توصیفی برای بیان حوادث تاریخی است یا نظرات علمی قرآن نیز در این قالب و با زبان علمی بیان شده‌اند؟ عدم آشنایی کامل با زبان وحی و با ساختار این داستان‌ها و گاهی مقایسه زبان قرآن با نظریه‌های زبان دینی رایج در جهان غرب، باعث گردیده گروهی این حقایق تاریخی را همانند حقایق ادبی و غیر واقعی تلقّی کنند. در حالی که در چندین آیه، از جمله پس از داستان نوح(ع) که می-فرماید: تِلْکَ مِنْ أَنْباءِ الْغَیْبِ نُوحیها إِلَیْکَ ما کُنْتَ تَعْلَمُها أَنْتَ وَ لا قَوْمُکَ مِنْ قَبْلِ هذا فَاصْبِرْ إِنَّ الْعاقِبَهَ لِلْمُتَّقینَ (هود 49), با مخاطب قرار دادن شخص پیامبر(ص)، به این نکته تأکید می‌شود حتی ایشان نیز قبل از نزول وحی، هیچ‌گونه اطلاعی از این خبرهای غیبی نداشته‌اند. لذا در این پژوهش, پس از تحلیل مختصری از زبان وحی، و اثبات این موضوع که نظریه‌های مطرح در زبان دینی جدید غرب، هرگز با زبان قرآنِ مصون مانده از هر گونه تحریف، قابل انطباق نمی-باشند، آیات مربوط به تعدادی از این داستان‌ها جمع‌آوری، و به پرده‌های مختلف تقسیم و با همدیگر مقایسه، و ضمن دقت در جملات غیر مشترک، شیوه‌ی بیانشان بررسی می‌گردد، تا به این پرسش‌ها پاسخ علمی و منطقی داده شود. نتایج بدست آمده نشان می‌دهد: اولاً تمامی این داستان‌ها حقیقتاً در عالم خارج رخ داده‌اند، چه به صورت یک حادثه‌ی تاریخی و چه به صورت یک حقیقت علمی، که در آن، مراحل ایجاد یک پدیده بیان می‌گردد. زیرا ویژگی اصلی این خبرها، همین واقعی بودن آن‌هاست، در غیر این صورت هر کتاب تاریخ و هر افسانه و اسطوره-ای را می‌توان خبر غیبی نامید. ثانیاً این مجموعه‌ها، در نهایت اختصار و بدون کوچک‌ترین خللی در معنا بیان شده‌اند، پس نباید با اظهارات احتمالی که با اعجاز بلاغی قرآن هیچ تناسبی نداشته و به مفهوم اخلال در معناست، در قطعیت آن‌ها شک و تردید ایجاد کرد. ثالثاً هیچ یک از قطعه‌های پراکنده‌ی یک داستان در سوره‌های متعدد، تکراری نبوده و نظریه‌ی قائل به تکرار، با توجیه موارد غیر مشترک در این مجموعه‌ها که غالباً خالی از اشکال هم نیستند، موجب گردیده تعداد زیادی از این اپیزود‌ها(پرده‌ها)، حذف و در نتیجه تصویر ناقصی از یک داستان ارائه گردد. رابعاً دیدگاه قرآن کریم پیرامون کیفیت آفرینش اولین انسان، در قالب داستان آدم و عیسی(علیهما السلام)، و با زبان علمی بیان شده و اما دیدگاه تاریخی‌نگر، تاکنون قادر به کشف این حقایق علمی از این مجموعه‌های داستان‌گونه نبوده است. بنا بر این داستان‌های قرآن کریم در این پایان نامه با رویکردی کاملاً متفاوت از دیگران و با تکیه بر این چهار اصل اساسی، مورد تحلیل و بررسی قرار گرفته‌اند و چون تمامی اختلافات، ناشی از نوع دیدگاه مفسران محترم به این اصول بوده، امید است با اصلاح این دیدگاه‌ها، این اختلافات نیز برطرف گشته و به یک مفهوم ثابتی دست یافت (إن شاء الله). پژوهش حاضر با تکیه بر شیوه تحلیلی- توصیفی به نگارش در آمده است.کلمات کلیدی: آدم(ع)، اپیزود، تکرار، حقیقت و مجاز، خلقت انسان، داستان قرآنی، زبان وحی، عیسی(ع).