جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

دکتر آموزگار، اسطوره‌شناس، مترجم، نویسنده، پژوهشگر بنیاد فرهنگ ایران، عضو فرهنگستان زبان و ادب فارسی و عضو شورای عالی علمی مرکز دایره‌المعارف بزرگ اسلامی است و عضویت هیأت مشورتی انجمن ایران‏شناسی فرانسه در ایران و عضویت گروه انتخاب کتاب را در کارنامه پربار خود دارد. ژاله آموزگار دکترای زبان‌های باستانی خود را از دانشگاه سوربن فرانسه دریافت کرد و با رتبه علمی استادی، عضو هیأت علمی دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تهران است. از جلسه اول این درسگفتار: «ما که اصلا اندیشیدن را گم کردیم، وقتی که ما ابن‌سیناها را از دست دادیم دیگه فکر نکردیم چون فکر کردن خیلی سخت‌تر از باور کردن است.»

رساله حاضر شامل مطالب ذیل است: - سخنی کوتاه درباره اسطوره - باورهای انسان نخستین دربارة مادر خدایان - آناهیتا و سرس و تی - وجه تسمیة آناهیتا - آناهیتا در باورهای پیش زرتشتی - آناهیتا در باورهای زرتشتی (دوره ساسانیان) - آناهیتا در متون پهلوی - آناهیتا در متون دوره اسلامی - پرستشگاههای ناهید

در این رساله براساس ترتیب زمانی ظهور دینهای زردشتی، مانوی و اسلام، نخست شرح بهشت و دوزخ در آیین زردشتی، آنگاه توصیف بهشت و دوزخ در آیین مانوی و سرانجام در دین اسلام بهشت و دوزخ مورد بحث و بررسی قرار گرفته است.

آنچه در این پژوهش مورد مطالعه قرار گرفته است، حماسه های رستم و خاندان اوست.یافته های تحقیق نشان می دهد که داستان رستم، اصلی سکایی دارد و این فرض با نبود نام رستم و زال در اوستا و طرح بسیار کمرنگ حضور این پهلوانان در ادبیات پهلوی، هر چه بیشتر تقویت می شود.این قوم با رسیدن به شرق ایران و تغییر نام «زرنگ» به «سیستان»، با خود، آمیخته ای از فرهنگ «دولت شهرهای» آسیای مرکزی را به ارمغان آورده اند، فرهنگی که ملهم از بن مایه های ایرانی، یونانی و هندی بود و ضمنا با فرهنگ کوشانی و شکوفایی هنری آن بیگانه نبود.فردوسی با توجه به روایات شفاهی و گاه مکتوب شرق ایران و خراسان بزرگ - که گوسان ها (خنیاگران) آن را اشاعه داده بودند و اغلب در عصر او به کتابت درآمده بود و تبدیل آنها به شعر عروضی، اثری درخشان پدید آورد.فردوسی با کنار گذاشتن پهلوانان کهن، و محور ساختن رستم در تمام داستان های شاهنامه (از زمان منوچهر پیشدادی تا گشتاسب کیانی تقریبا 700 سال) سعی در حفظ وحدت اثر حماسی ایران - شاهنامه - داشته است.سلسله نسب های به دست آمده از منظومه های حماسی دیگر (بهمن نامه، فرامرزنامه، برزونامه، جهانگیرنامه، ...) که تقریبا الگوهایی مشابه دارند، این فرض را تقویت می کند که همگی بر اساس یک متن و الگوی واحد، شکل گرفته اند.بیشتر نام های به دست آمده از افراد این خاندان پهلوانی، مربوط به منظومه بهمن نامه است. همچنین تعداد نام های به دست آمده از فرزندان مونث این خاندان، در مقایسه با فرزندان ذکور آنها بسیار کمتر است.