جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ساسانیان بالغ بر ۴۰۰ سال حکومت راندند و در این دوران ۲ پیامبر به قصد تغییر دین ظهور کردند. در نهایت با ظهور اسلام، حکومت دینی ساسانیان خاتمه یافت. آل بویه نیز اگرچه حکومت دینی تشکیل نداد، اما با بکارگیری دین، مقاصد سیاسی خود را تعقیب می کرد. این دو سلسله استبدادی، از دین برای پیشبرد اهداف سیاسی استفاده کردند و ضمن ایجاد لطماتی بر مذهب، سبب بروز انفعال در جامعه شدند. آنها با استفاده ابزاری از دین و موضوع موعود آخرالزمان، جامعه را از انقلاب باز می داشتند.در این پژوهش، خسارات وارده به دین توسط سیاست بررسی و تاثیرات دیرپای استبداد در واکنش های اجتماعی مردم ایران مطالعه می شود. این پژوهش در پی آن است تا به این سوال اصلی پاسخ دهد که کارکردهای حکومتی دین در جامعه عصر ساسانی و عصر آل بویه چه بوده است؟به نظر می رسد، از آمیزش استبداد و دین، نوعی انفعال و انتظار برای نجات در جامعه ایران به وجود آمده است.

گیلان از زمان باستان تا پیش از پذیرش اسلام، به دلیل کوهستانی بودن منطقه و راه های صعب العبور، و حضور اقوام گیل و دیلم که جنگجو، قدرتمند، جسور و آزاده بوده اند، هماره مورد توجه حکومت های ایران بوده است. آنان هیچ گاه در برابر حکومت ها سر تسلیم فرو نیاوره و هماره تحت فرمان حکومت های محلی خود بوده اند. با حضور علویان که از ظلم و ستم خلفای عباسی به منطقه گیلان و دیلمان پناه بردند، مردم این مناطق کم کم با اسلام و تشیع آشنا شدند و به دلیل وجود محبوبیت علویان نزد ایرانیان به ویژه اقوام گیل و دیلم، آنان پذیرای تشیع زیدی شدند. علویان نیز با کمک خاندان های محلی گیلان و دیلمان به ترویج اسلام و مذهب زیدی در مناطق شمالی ایران پرداختند.علویان با حرکت مذهبی خود راه ورود خاندان دیلمی آل بویه را به صحنه سیاست و دین هموار نمودند. پس از تخفیف حکومت علویان، سه برادر بویهی به صحنه سیاسی و مذهبی ایران وارد شدند. این سه برادر که از منطقه دیلمان برخاسته بودند، در جنوب شرقی ایران و مرکز خلافت عباسیان، بغداد با اعتقاد به مذهب زیدی خود و دفاع از شعائر مذهبی شیعه امامیه، به ترویج اسلام و احیای مراسم و آئین های مذهبی امامیه پرداختند. دفاع آنان از مذهب امامیه، به دلایل سیاسی و جهت تثبیت حکومت آنان در مقابل حکومت عباسی بوده است. رساله ی حاضر بر آن است تا ضمن جمع آوری منابع و ماخذ دست اولو دوم و جدید به فرهنگ مردم گیلان از ابتدا تا پایان دولت آل بویه پرداخته و تاثیرات حکومت علویان و مذهب زیدی در پذیرش اسلام از سوی گیلان و دیلم و نقش آل بویه در احیای شعائر مذهبی را مورد بررسی قرار دهد.