جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

مقدمه: نیروی انسانی از ارکان مهم هر سازمانی به شمار می آید و همواره مورد تاکید صاحب نظران در مدیریت منابع انسانی بوده است. پرستاران به عنوان بازوی توانمند سیستم خدمات بهداشتی درمانی نقش بسزایی در تحول و پیشرفت امور مراقبتی و درمانی دارند. فراهم کردن انگیزش لازم برای انجام کار و توجه به نیروهای انگیزشی پرستاران از جمله مهمترین و در عین حال از پیچیده ترین وظایف یک مدیر پرستاری است. روش: در این مطالعه توصیفی – تحلیلی کلیه پرستاران بخش های ویژه استان سمنان مشتمل بر 100 نفر شرکت داشتند. عوامل انگیزشی مبتنی بر نظریه دو عاملی هرز برگ مورد بررسی قرار گرفتند. داده ها پس از جمع آوری با استفاده از آزمون های مجذور کای و تست فیشر مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج: نتایج نشان داد که در بین عوامل درونی ماهیت کار (%52) با اهمیت ترین عامل و مسوولیت (%34) کم اهمیت ترین عامل می باشد. در بین عوامل بیرونی سرپرستی و نظارت (%51) با اهمیت ترین عامل و حقوق و دستمزد (%29) کم اهمیت ترین عامل می باشد. نتایج مطالعه نشان می دهد که عوامل درونی اهمیت بیشتری در ایجاد انگیزش شغلی پرستاران نسبت به عوامل بیرونی دارد. نتیجه گیری: بنابراین بها دادن به حرفه پرستاری و قدردانی و ستایش از پرستاران از طرف جامعه، حرفه های مرتبط و بیماران، هم چنین سرپرستی و نظارت صحیح و ارتباط سالم با پرستاران می تواند موجب انگیزش بیشتر پرستاران و اعتلای امور بهداشتی و درمانی گردد.

مقدمه: مزمن شدن فرایند بیماری و تعدد مشکلات جسمی نظیر تنفسی، پوستی، بینایی، اختلال در الگوی خواب، روابط زناشویی و سایر مشکلات روانی و اجنماعی در مصدومین شیمیایی هر کدام به تنهایی می تواند یک منبع تنش زا در این گروه از بیماران باشد. این مطالعه با هدف تعیین منابع سازگاری در مصدومین شیمیایی انجام شد.روش: در یک مطالعه با رویکرد کیفی، با استفاده ار مصاحبه های عمیق و نیمه ساختار یافته انفرادی و مصاحبه گروه مدار ((FGD با استفاده از نمونه گیری مبتنی بر هدف با 20 مصدوم شیمیایی مرد و زن (نظامی و غیر نظامی) داده ها گردآوری و سپس با روش تحلیل محتوی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: منابع سازگاری در 4 طبقه اصلی شامل، عوامل مذهبی، میهن پرستی، حمایت اجتماعی و نگرش به بیماری دسته بندی شدند. مهمترین منبع سازگاری عوامل مذهبی نظیر مشیت الهی، بیماری عامل پاکی از گناهان، دعا و نیایش و پس از آن میهن پرستی نظیر دفاع از میهن و جانبازی مایه افتخار سپس حمایت خانواده بویژه همسر و و بالاخره پذیرش بیماری از زیر طبقات این دسته ها بودند.نتیجه گیری: با توجه به تعدد مشکلات جسمی، روانی و اجتماعی در مصدومین شییمیایی تقویت منابع سازگاری و شناسایی عوامل تنش زا می تواند در تطابق این گروه با بیماری و ارتقای کیفیت زندگی آنان موثر باشد.

مقدمه: دوره نوجوانی به عنوان دوره پر استرس در فرایند رشد شناخته می شود. در طی این دوره نوجوانان همزمان با تغییرات جسمانی و شناختی، تغییرات عاطفی و هیجانی زیادی را تجربه می کنند. بر این اساس هدف اصلی این مطالعه، بررسی تاثیر آموزش مهارتهای زندگی بر واکنشهای هیجانی نوجوانان پسر مقطع راهنمایی درشهر تهران بود.روش: در یک مطالعه شبه تجربی، میزان واکنشهای هیجانی کلیه دانش آموزان مقطع راهنمایی دو مدرسه دولتی یکی از شهرکهای تهران (172=n) با استفاده از پرسش نامه DASS-21 اندازه گیری شد. دانش آموزانی که واکنشهای هیجانی آنها متوسط بود بطور تصادفی در دو گروه 30 نفره آزمون و شاهد جایگزین شدند و مهارتهای زندگی طی 5 جلسه به گروه آزمون آموزش داده شد و پس از شش هفته از دو گروه پس آزمون بعمل آمد. سپس تجزیه تحلیل اطلاعات با استفاده از آزمونهای آماری یو من ویتنی و کای دو انجام گرفت.یافته ها: نتایج بدست آمده نشان داد که بین قبل و بعد از آموزش در بعد استرس، اضطراب و نمره کل واکنشهای هیجانی تفاوت معنی دار آماری وجود دارد ولی از نظر افسردگی این اختلاف از نظر آماری معنی دار نبود.نتیجه گیری: در دوره نوجوانی می توان با استفاده از آموزش مهارتهای زندگی میزان استرس، اضطراب و بطور کلی واکنشهای هیجانی نوجوانان را کاهش داد.

مقدمه: اغلب بیماران دارای بیماری های مزمن از جمله بیماری نارسایی قلبی، دارای عملکرد و کیفیت زندگی پایین تر از حد معمول جمعیت هستند. از آنجا که زندگی با بیماری نارسایی قلبی بسیار زجرآور است و بر فعالیت های معمول زندگی بیمار اثر قابل ملاحظه ای می گذارد. هدف این مطالعه ارزیابی تاثیر اجرای مدل مراقبت پیگیر بر کیفیت زندگی بیماران نارسایی قلبی بود.روش: این مطالعه از نوع کارآزمایی بالینی است که روی 52 بیمار نارسایی قلبی انجام شد. تاثیر اجرای مدل مراقبت پیگیر بر کیفیت زندگی بیماران نارسایی قلبی با استفاده از پرسش نامه استاندارد مینه سوتا مورد بررسی قرار گرفت.یافته ها: اجرای مدل مراقبت پیگیر، موجب ارتقای کیفیت زندگی بیماران نارسایی قلبی در گروه آزمون در تمام ابعاد جسمی (P<0.001)، عاطفی (P<0.001) و عمومی (P<0.001) بعد از 2 و 3 ماه شد.نتیجه گیری: با توجه به عدم درمان قطعی بیماری های مزمن، اجرای مدل های مراقبتی اثربخش، نظیر مدل مراقبت پیگیر، می تواند در افزایش کیفیت زندگی بیماران نارسایی قلبی تاثیر مثبت داشته باشد.

مقدمه: تحقیق حاضر با هدف تعیین تاثیر آموزش بر اساس چارچوب مدل «پرسید – پروسید» بر آگاهی، نگرش و رفتار بیماران مصروع انجام گرفت.روش: در این پژوهش نیمه تجربی، 64 بیمار مبتلا به صرع بزرگ بر اساس معیارهای ورود به مطالعه و به صورت تصادفی به دو گروه آزمون و شاهد تقسیم شدند. مداخله آموزشی بر اساس الگوی «پرسید – پروسید» به عنوان چارچوب برنامه ریزی برای آموزش بیماران در گروه آزمون صورت گرفت. ابزار گردآوری اطلاعات پرسش نامه محقق ساخته شامل سوالاتی در زمینه مشخصات جمعیتی - بهداشتی بیماران و شاخص های الگوی «پرسید – پروسید» بود. اطلاعات از طریق تکمیل پرسش نامه طی مصاحبه ساختاریافته با نمونه های منتخب در دو نوبت قبل از مداخله آموزشی و دو ماه بعد از آن جمع آوری شد.یافته ها: پس از مداخله، در گروه آزمون نسبت به گروه شاهد میانگین نمرات عوامل مستعدکننده شامل آگاهی و نگرش و نیز نمرات عوامل تقویت کننده و نمرات رفتارها افزایش معنی داری داشت (p<0.05)، اما بین میانگین نمرات عوامل قادرکننده در گروه آزمون و شاهد بعد از مداخله تفاوت معنی داری وجود نداشت (p>0.05). به علاوه، میانگین نمرات تمامی سازه های مدل پرسید - پروسید در بیماران گروه آزمون و رفتار هدف یعنی «رعایت دقیق رژیم درمانی» نسبت به قبل از مداخله افزایش معنی داری یافت (p<0.05). در گروه شاهد نیز میانگین نمرات شاخص های آگاهی، نگرش و عوامل قادرکننده قبل و بعد از مداخله تفاوت معنی داری داشت.نتیجه گیری: آموزش بر اساس چارچوب مدل «پرسید – پروسید» در افزایش آگاهی، نگرش، عوامل تقویت کننده و نیز رفتارهای مقابله ای مثبت در بیماران مصروع موثر است.

مقدمه: هدف اصلی این مطالعه، بررسی مقایسه ای تاثیر آموزش بهداشت بلوغ از طریق منابع موثق آموزش بلوغ بر رفتارهای بهداشتی دختران مقطع راهنمایی یکی از شهرک های مسکونی منطقه یک شهر تهران بود.روش : این پژوهش، مطالعه ا ی نیمه تجربی از نوع کارآزمایی میدانی است. جامعه و نمونه مورد مطالعه کلیه دانش آموزان دختر مقطع دوم راهنمایی (132 نفر) مدارس دولتی یکی از شهرک های مسکونی شهر تهران بودند. ابتدا دانش آموزان پرسش نامه محقق ساخته را تکمیل کردند. آنگاه با برنامه آموزشی یکسان، تمامی دانش آموزان مورد آموزش قرار گرفتند. برنامه آموزشی با استفاده از روش های آموزش چهره به چهره و بحث و گفت و گو طی یک جلسه حدودا 2.5 ساعته برای گروه ها اجرا شد. بعد از گذشت 3 ماه از پایان برنامه آموزشی، مجددا پرسش نامه ها توسط دانش آموزان تکمیل شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها نیز از آزمون های پارامتری و غیرپارامتری،T  زوجی، مجذور کای و ANOVA استفاده شد.یافته ها: بین میانگین نمره کل رفتارهای بهداشتی، در مرحله قبل از مداخله، در سه گروه مورد تفاوتی وجود نداشت، ولی در مرحله بعد از آموزش، در سه گروه تفاوت معنی دار بود (P<0.05). همچنین، در مقایسه میانگین نمرات قبل و بعد در هر گروه، در هر سه گروه تفاوت معنی دار بود (P<0.05 گروه مادران،  P<0.001گروه معلمان، P<0.001 گروه پرستاران).نتیجه گیری: آموزش از طریق پرستار بهداشت از آموزش از طریق مادران و معلمان موثرتر است و منجر به بهبود و ارتقای رفتارهای بهداشتی دختران نوجوان می شود.