جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه بین سبک های دلبستگی به خدا و میزان توکل در دانشجویان دانشگاه تهران بود. در این پژوهش چهارصد و نود و چهار دانشجو (299 زن، 195 مرد) از میان 8 دانشکده دانشگاه تهران شرکت کردند، برای جمع آوری اطلاعات مورد نیاز، از پرسشنامه ارتباط با خدا (ATG؛ رووات و کرکپاتریک، 2002) و پرسشنامه راهیابی در حوادث و رخدادهای زندگی (QADHS؛ غباری و همکاران، 1382) استفاده شد. بررسی نتیجه همبستگی چندگانه نشان داد که بین ابعاد توکل به خدا و دلبستگی، ایمن همبستگی مثبت و معنادار وجود دارد. درحالی که بین ابعاد توکل به خدا و سبک های دلبستگی اضطرابی و اجتنابی، همبستگی منفی و معنادار وجود داشت. همین نتیجه در مورد تفویض امور به خدا و ابعاد آن با سبک های دلبستگی به خدا نیز تکرار شد. هم چنین، تحلیل داده ها نشان داد که دختران دانشجو در نمره توکل و تفویض امور به خدا بالاتر از پسران بودند. مقایسه دختران و پسران در سبک های دلبستگی اجتنابی بیش تری برخوردار بودند. از لحاظ وضعیت تاهل میان دانشجویان مجرد و متاهل، تفاوت معناداری از جهت توکل، تفویض و یا سبک های دلبستگی مشاهده نشد.