جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

 مقدمه: پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش تفاوت های جنسیتی بر پنج عامل بزرگ شخصیت، بررسی اثر غیر مستقیم جنسیت بر عملکرد تحصیلی از طریق صفات شخصیت و اثر مستقیم صفات شخصیت بر عملکرد تحصیلی اجرا شد.روش: 419 دانشجو (166 پسر و 253 دختر) پرسشنامه پنج عامل (BFI ) را کامل کردند. به منظور بررسی تفاوت های جنسیتی در پنج عامل بزرگ شخصیت (برون گرایی، وظیفه شناسی، پذیرش، روان رنجورخویی، سازگاری) از تحلیل واریانس چند متغیری ((MANOVA و به منظور بررسی اثر غیر مستقیم جنسیت بر عملکرد تحصیلی از طریق صفات شخصیت و اثر مستقیم صفات شخصیت بر عملکرد تحصیلی از تحلیل مسیر استفاده شد.نتایج: نتایج تحلیل واریانس چند متغیری اثر اصلی معنادار عامل جنسیت را نشان داد. نتایج تحلیل مسیر نیز نشان داد که اثر غیر مستقیم و اثر کل متغیر برونزای پژوهش (جنسیت) تنها از طریق عامل های وظیفه شناسی و روان رنجورخویی بر عملکرد تحصیلی معنادار است. اثر مستقیم پنج عامل بزرگ شخصیت (برون گرایی، وظیفه شناسی، پذیرش، روان رنجورخویی، سازگاری) بر عملکرد تحصیلی معنادار به دست آمد.نتیجه گیری: نتایج پژوهش حاضر نقش میانجی گر صفات شخصیتی وظیفه شناسی و روان رنجورخویی را در بررسی رابطه بین جنسیت و عملکرد تحصیلی دانشجویان مورد تاکید قرار می دهد. همچنین، نتایج مطالعه حاضر همسو با ادبیات پژوهش نشان می دهد که صفات شخصیت- حتی پس از کنترل پیش بینی کننده های سنتی عملکرد تحصیلی دانشجویان از قبیل بهره هوشی- اثر مستقل و افزوده ای بر عملکرد تحصیلی دانشجویان دارند. تلویحات پژوهش حاضر با تاکید بر برخی از همبسته های صفات شخصیت به منظور بهبود عملکرد تحصیلی دانشجویان مورد بحث قرار می گیرد.

مقدمه: پژوهش حاضر با هدف روشن ساختن نقش میانجی گر سبک های مقابله با تنیدگی در بررسی رابطه بین استرس تحصیلی و بهزیستی ذهنی انجام گرفت. روش: در نمونه ای متشکل از 415 آزمودنی (165 پسر و 250 دختر)، پرسش نامه استرس زندگی دانشجویی(SLSI) ، پرسش نامه مقابله با موقعیت های استرس زا (CISS) و مقیاس های بهزیستی ذهنی (SWS) ارزیابی شد. با استفاده از مدل های تحلیل رگرسیون سلسله مراتبی، نقش میانجـی گر سبک های مقابله در بررسی رابطه بین استرس تحصیلی و بهزیستی ذهنی مورد مطالعه قرار گرفت.یافته ها: از بین سبک های مقابله، تنها سبک مقابله مساله مدار به طور معنی داری رابطه منفی بین استرس تحصیلی و مقیاس عاطفه مثبت و تنها سبک مقابله هیجان مدار به طور معنی داری رابطه منفی بین استرس تحصیلی و مقیاس عاطفه منفی را کاهش دادند. سبک های مقابله مساله مدار و هیجان مدار، به طور معنی داری رابطه منفی بین استرس تحصیلی و مقیاس رضایت از زندگی را کاهش دادند.نتیجه گیری: توجه به نقش میانجی گر سبک های مقابله در بررسی رابطه بین استرس تحصیلی و بهزیستی ذهنی ضروری است.

مقدمه: هدف اول این مطالعه بررسی کاربردپذیری نظریه خودمدیریتی روانی استرنبرگ در موقعیت های تحصیلی روی دانشجویان ایرانی و هدف دوم آن بررسی سودمندی اندازه گیری سبک های فکری (اصطلاحی کلی که دربردارنده مفاهیمی از قبیل سبک های شناختی، یادگیری و تفکر است) علاوه بر اندازه گیری مفهوم شخصیت بود.روش: پرسش نامه سبک های تفکر و پرسش نامه پنج رگه شخصیت روی 419 دانشجو (214 پسر و 205 دختر) اجرا شد. به منظور تحلیل داده ها به ترتیب از ضریب همبستگی گشتاوری پیرسون و تحلیل رگرسیون سلسله مراتبی استفاده شد.یافته ها: دیدگاه استرنبرگ درباره روایی نظریه خودمدیریتی روانی در موقعیت های تحصیلی در فرهنگ های مختلف از جمله فرهنگ ایران قابل حمایت بود. علاوه بر این، بررسی سبک های تفکر علاوه بر بررسی مفهوم شخصیت در دو سطح مفهومی و تجربی قابل دفاع و معنی دار بود.نتیجه گیری: با وجود همپوشی نظام دار بین سبک های فکری و شخصیت، مطالعه سبک های فکری و شخصیت به طور متمایز در موقعیت های آموزشی ضروری به نظر می رسد.

افسردگی به عنوان یک اختلال متعارف در میان نوجوانان اغلب شامل یک دوره بالینی مزمن و عود کننده است. تجربه یک دوره افسردگی در کودکی یا نوجوانی یک عامل خطر برای دوره های افسرده ساز آتی و همچنین مشکلات روانی - اجتماعی محصوب می شود. یافته های پژوهشی نشان داده اند که در اوایل دهه 1990 درباره استفاده از درمان های خاص برای افسردگی نوجوانان شواهد تجربی حمایت کننده وجود نداشته است. بر این اساس، علاقه فزاینده ای نسبت به رشد و آزمون درمان های جدید که کوتاه مدت نیز بوده اند، به چشم می خورد. در این میان، روان درمانی بین فردی برای نوجوانان افسرده، به مثابه یک رویکرد درمانی که به سادگی در گستره ای از موقعیت ها مورد استفاده واقع می شود. به دلیل تاکید بر شناسایی حوزه مساله ساز بین فردی، نشانگان افسرده ساز مرتبط با حوزه مساله ساز، تمرکز بر روابط فعلی و کمک به بیمار جهت تسلط بر بافت بین فردی افسردگی از اهمیت ویژه ای برخوردار است. بر این اساس، هدف پژوهش حاضر بررسی اثر بخشی روان درمانی بین فردی در درمان افسردگی نوجوانان است. روش پژوهش حاضر مطالعه موردی است. در این پژوهش، یک آزمودنی 16 ساله دختر که با استفاده از مصاحبه بالینی، ملاک های تشخیصی DSM-IV-TR، پرسشنامه افسردگی بک و پرسشنامه دشواری های بین فردی در نوجوانان، مبتلا به افسردگی تشخیص داده شده بود، شرکت کرد. نتایج پژوهش نشان می دهد که در زمینه درمان افسردگی نوجوانان روان درمانی بین فردی یک رویکرد درمانی کارآمد قلمداد می شود.