جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

از دو دهه گذشته مفهوم موقعیت زنان از نظر تحصیل و پایگاه اجتماعی ـ اقتصادی فراتر رفته و به دستیابی آنان در کنترل منابع و قدرت تصمیم گیری در خانواده انجامیده است. این واقعیتی انکارناپذیر است که اگر هر دو همسر در تصمیم گیری ها مشارکت داشته باشند، نتایج بهتری حاصل خواهد شد تا اینکه هر یک از همسران به تنهایی تصمیم گیرنده باشد. تحصیلات و موقعیت اقتصادی ـ اجتماعی زنان اساس قدرت آنان را در خانواده پی ریزی می نماید. هدف تحقیق حاضر، بررسی جامعه شناختی عوامل موثر بر جایگاه زنان در ساختار قدرت خانواده است. روش مورد مطالعه، روش پیمایشی (کمی) می باشد که با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای، تعداد 384 نفر (زن متاهل) بعنوان نمونه از 53943 نفر جامعه آماری (جمعیت زنان متاهل) انتخاب شده است. این تحقیق با استفاده از رویکردهای زیست شناختی، روان شناختی، جامعه شناختی و نظریه های تفکیک نقش، نظریه های فمنیستی، نظریه منابع، نظریه جامعه پذیری جنسیتی و نظریه بوردیو به بررسی عوامل موثر بر جایگاه زنان در ساختار قدرت خانواده پرداخته است. بدین ترتیب، نتایج آزمون اسپیرمن و آزمون های T و F نشان می دهند که رابطه مثبت و معناداری بین متغیرهای نگرش های جنسیتی زنان، میزان منابع ارزشمند زنان، تطابق پذیری زنان، اشتغال زنان و سن همسر با قدرت زنان در خانواده وجود دارد؛ اما رابطه متغیرهای سن زنان، قومیت زنان و مردان و طول مدت ازدواج با قدرت زنان در خانواده معنادار نبوده است.

مقاله حاضر با هدف بررسی رابطه بین احساس امنیت اجتماعی ـ اقتصادی، پایگاه اجتماعی ـ اقتصادی با کیفیت زندگی افراد در شهر اهواز انجام گرفته است. نظر به این است که احساس امنیت اجتماعی ـ اقتصادی و پایگاه اجتماعی ـ اقتصادی، موجد سطوح متفاوتی از کیفیت زندگی می گردد. چارچوب نظری مقاله برگرفته از فضای مفهومی، نظری، بینشی و روش شناختی رویکرد ساختاری می باشد. داده های پژوهش با روش پیمایشی از نمونه ای با حجم 385 نفر از میان شهروندان اهواز با روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب گردیده و جمع آوری شد. مراحل آماری آن با استفاده از نرم افزار  SPSS16انجام شده است. نتایج نشان داد، احساس امنیت اجتماعی ـ اقتصادی و پایگاه اجتماعی ـ اقتصادی بر کیفیت زندگی افراد در شهر اهواز به طور مثبت موثر است.

فردگرایی مبتنی بر این واقعیت است که فرد، واحد اصلی واقعیت و معیار نهایی ارزش است. فردگرایی افقی به نوعی از فردگرایی گفته می شود که فردیت افراد در عرض هم و در تعامل با هم معنا می یابد. در فردگرایی عمودی، هویت فردی از نوع متفاوت بودن و برتری نسبت به دیگران تلقی می گردد و استقلال به معنای فردیت متمایز یافته تلقی می گردد. در تحقیقات بین فرهنگی، آمریکا و سوئد به ترتیب به عنوان سمبل فردگرایی عمودی و افقی معرفی می شوند. روش این تحقیق، پیمایش، با استفاده از ابزار پرسش نامه و حجم نمونه 420 نفر است. یافته ها نشان می دهد که نوع غالب فردگرایی در جامعه شهر اهواز، فردگرایی عمودی است. نتایج همچنین بیانگر ارتباط معنی دار فردگرایی و جنسیت و برخی متغیرها نظیر تجربه های پیشین، پایگاه اجتماعی- اقتصادی و تحصیلات است.