جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

هدف پژوهش حاضر تحلیل روابط سیاسی- امنیتی ایران و ترکیه در پرتو تحولات سوریه (2019-2010) است. روش پژوهش توصیفی- تحلیلی بوده و از نظریه واقع‌‌گرایی تدافعی (موازنه تهدید) بهره‌‌گیری شده است. نتایج نشان داد که تحولات سوریه بین سال‌‌های (2019-2010) روابط سیاسی- امنیتی ایران و ترکیه را تغییر داده است. این روابط پس از تحولات سوریه و ظهور گروه‌‌های افراطی با توجه به شاخص‌‌های تبیین شده در پژوهش از یک رویکرد رقابتی و ملایم از سال 2010-2002 (1390-1381) به یک جهت‌‌گیری تهدیدمحور، در دوره بعد از سال 2010 (1390) تبدیل شده و روابط سیاسی- امنیتی ترکیه و ایران را وارد مرحله جدیدی نموده است؛ زیرا حمایت ایران از زنجیره مقاومت و یکی از حلقه‌‌های آن یعنی سوریه و قرار گرفتن ترکیه در جبهه غربی- عربی برای سقوط نظام سوریه باعث تفاوت رویکرد و دیدگاه ایران و ترکیه به این موضوع شده است.

جهانی‌شدن با افزایش تعاملات و روابط انسانی باعث گردیده تا مفهوم صلح به معنای فقدان تهدید و جنگ، و برقراری آرامش در حیات انسانها، با آمره شدن قواعد حقوق‌بشر در جهانی‌شدن حقوق‌بشر به عنوان اولین و مهمترین هدف نظام بین‌الملل، به صورت فرهنگ صلح در قالب مطالعات صلح در روابط بین‌الملل ظهور و نمود یابد. بر این اساس، شناخت و آگاهی از میزان توانمندی تأثیرگذاری جهانی‌شدن حقوق‌بشر در شکل‌دهی به فرهنگ صلح، جهت ترسیم چشم‌انداز دستیابی به صلح در روابط بین‌الملل و پیش‌زمینه‌ای برای ارائه طرح‌ها و پیشنهادهایی برای حل و فصل، بحرانهای بر هم زننده صلح در روابط بین‌الملل، سوالی است که باید به آن پاسخ داده شود. نویسندگان معتقدند، جهانی‌شدن با مطرح‌کردن اندیشه حقوق‌بشری به عنوان هسته اصلی فرهنگ در جهانی‌شدن حقوق‌بشر باعث گردیده تا مطالعات صلح مثبت در قالب نسل‌های حقوق‌بشر و مطالعات صلح منفی در قالب اصل مداخله بشر دوستانه و اصل مسئولیت حمایت در تعاملی دو طرفه با همپوشانی یکدیگر نهادینه‌شدن فرهنگ صلح در روابط بین‌الملل فراهم سازد. روش پژوهش در این تحقیق، توصیفی- تحلیلی است.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.