جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

اين رساله داراي 4 (مطالب) است. مولف در مقدمه سبب تاليف را چنين بيان داشته است: در اين اوان ... . نوشته اس بنظر رسيد مانند سوال و جوابي ... . لكن سائل و مسول هر دو بروش اردل و اوباش شعراي بي ننگ و نام كلمات خود را جاري كرده ا ند و بناي ناسزا و فحش و هجو و لعن و تكفير نسبت اخلال را گذارده و چون خواستته اند كه سببي از براي عمل خود قرار دهند پس اول افترائي چند را بسته اند و ناسزاهاي خود را معلق بر آنها كرده اند و م علوم است كه جواب اين جورزا كلمات كلماتي بايد باشد كه كلوخ انداز را پاداش سنگ است و لكن قواعد و رسوم ايماني باز ميدارد شخص مومن را از هرزگي اگر چه شخص مقابل مستحق آن باشد چنانكه مي فرمايد « و لا تسبو االذين يدعون من دون الله » و ميفرمايد ن ادفع بالتي هي احسن » و بهتر اين بود كه بمقتضاي آيه كريمه « اذامروا باللغو مروا كراما » اعراض از امثال اين اشخاص و اقوال ايشان كنم و لكن چون نوشته را نسبت داده بودند ببعضي از علماي اصفهاني كه در حوالي آنجا معروف است و مبادا بمحض نسبتش بآن شخص محل اعتناي يك جاهلي شود اعراض از الفاظ ركيكه آن كرده و اصل مطلبي را كه بجهة آن بناي هرزگي گذارده جواب مينويسم ديگر آن شخص هرزه خو داند با هرزگي خود و رسوايي در نزد عقلاي خاص و عام در دنيا و بسزاي خود رسيدن بعذا بهاي خوار كننده در آخرت ... . » (عبد الحسين حائري) آغاز كتاب: بمسله، حمد ميكنم خداونديرا كه نفرستاد بسوي خلق رسولي و نبيي و حجتي مگر آنكه چون دعوت كردند بسوي او، انداخت در آندعوت شيطان رجيم وسوسه خود را با ... . بعد چنيني گويد اين ضعيف خاكسار كه در اين اوان محنت اقتران نوشته بنظر رسيد مانند سوال و جوابي در حق كسيكه زبان بلغاء و بيان فصحاء ... . انجام كتاب: صاحب عبارت دخلي بمطلب كه اين شخص داشت نداشته و مطالب او از كلام او تمام بود و لكن قد ينكرا لعين ضوء الشمس ... . انه حكيم عليم و قد فرغت في عصر يوم الاثنين ... سنه 1289- [مجلس شورا 9/188]

در اثبات عصمت ملائكه طبق آنچه در احاديث اهل بيت عليهم السلام روايت شده و تأويل آنچه دلالت بر گناه كردن آنها دارد. اين رساله شب چهاردهم ربيع الاول 1275 پايان يافته است. (سيد احمد اشكوري) در بيان عصمت ملائكه و حقيقت حال هاروت و ماروت. نگارش اين رساله در شب 14 ربيع الاول 1275 پايان يافته است. «محمود نظري» رساله اي است در اثبات عصمت ملائکه با استناد اهل بيت و نيز بيان تأويل آنچه دلالت بر گناه کردن آنها دارد. اين رساله در شب چهاردهم ربيع الاول 1275 پايان يافته است. [مرعشي 14/343؛ شيخ علي حيدر 1/274]

پاسخ به سؤالات آخوند ملا علي خراساني است كه درباره مسايل ذيل پرسيده بود: 1- موافقت نفس با مشيت الله 2- امر رجعت 3- امر ملائكه و تصرف ايشان. تأليف اين رساله در شب سه شنبه 8 ذيقعده 1284 در همدان به پايان رسيده است. (ابوالفضل حافظيان) در پاسخ برادر ديني كه از وي به قرة العين ياد مي كند. و در ص ع. او را ملاعلي خراساني ياد كرده اند، پاسخ سه پرسش است: موافقت (پيروي) از نفس و مشيت پروردگار، رجعت روح، و ملائكه كه چگونه چيزي هستند. در همدان در ذيقعده 1284ق به انجام رسانده است. (احمد منزوي) آغاز كتاب: الحمد لله و صلوته علي من اصطفي و لعنته علي من أضله فغوي أما بعد فاعلم يا أخي و قرة عيني و من بولائه اعتمادي و بصالح دعائه استنادي ... ان الدنيا دار مرور فوسع صدرك في مدارتها بمرورها. انجام كتاب: لا يؤثر في المغرم و يؤثر في غيره و ننزل من القرآن ما هو شفاء و رحمة للمؤمنين و لا يزيد الظالمين الاخسارا و هذا القدر من البيان كاف لك ان شاء الله تعالي و قدتم. [آستانه حضرت عبدالعظيم 1/183]

رساله در توضيح و بيان مراد سه مطلب از اقوال شيخ احمد احسائي است كه از مؤلف سئوال شده: 1- اكر بسيط الحقيقه كل الاشياء نباشد خلاف توحيد است 2- ترادف اسماءالله تعالي 3- نحوه ربط خلق بخالق چون قيام است بقائم، تاريخ فراغت از تأليف 12 ذيقعده 1286. (مهدي ولايي) آغاز كتاب: پس از تسميه و تحميد: كه بعضي از اعاظم قصبه نراق چند شبهه انجام كتاب: كه تو برو و قيام را بصراث «كذا» كن و السلام علي [فهرست آستان قدس 4/62؛ فهرستواره منزوي 6/130]

مير محمدعلي رفسنجاني سخنان پراكنده محمدباقر همداني را در رساله اي گردآورده و به تهافتهاي آن ايراد گرفته و بعد از انتشار ايرادات خود از محمدباقر همداني پاسخ خواسته است. مؤلف در اين رساله به ايرادات وي پاسخ گفته و از اينكه چرا قبل از استفسار از خودش نسخه هاي ايرادت منتشر شده گله كرده است. اين رساله در 14 جمادي الثاني سال1297 به انجام رسيده است. (مرعشي، محمود؛ اصفهاني، سيدمحمد؛ صالحي، محمدعلي) [مرعشي: ف43/367؛ ]

پرسشها ايست كه ملا عباس علي دستجردي همداني از ملا محمد باقر در خصوص معاد و معراج جسماني و ... كه آنرا در 15 ربيع الثاني 1286 هـ ق، در همدان ساخته است. [الهيات مشهد 2/161]

رساله اي است دربحث غيبت ولي عصر (ع) که به درخواست محمدمهدي ميرزا نگاشته شده است. مؤلف بعد از مقدمه متن کامل نامه محمدمهدي ميرزا را که درآن درخواست تأليف اين رساله را نموده آورده است. اين رساله داراي 5 فصل است ونگارش آن در روز پنجشنبه 27 جمادي الإخره 1309 به انجام رسيده است چهار پرسش است راجع بأحكام غيبت نمودن بدين قرار: چند حديث راجع به غيبت، معني غيبت، در غيبت عنوان واجب و مستحب و مكروه و مباح و حرام ميآيد يا نه، كفاره غيبت. كرماني پاسخ اين پرسشها را ضمن فصل نوشته است. (سيد احمد اشكوري) اين رساله در مجلس شورا از شيخي همداني دانسته شده. «درايتي» حاج محمد مهدي ميرزا 6سوال درباره غيبت ولي عصر (ع) كرده و همداني در 6 فصل بدان پاسخ گفته. مولف نسخت مطالب اورا مي نويسد و بهر يك از آنها جوابي ميدهد مولف در مقدمه گويد: چون در اين اوان سعادت اقتران رقيمه كريمه بجهة افتخار اين خاكسار از مصدر جلال و جمال و منبع فوال و كمال صاحب خاندان حسب و نسب و داراي خانمان شرف و ادب و ماه آسمان دانش و مهر سپهر بينش نواب مستطاب اسرف امجد والا المويد المسدد محمد مهدي ميرزا لازال محمد اكاسمه محمو دا كصفته صادر گشته فرمايشات ايشان را مصدر و مقدم داشته و جواب آنرا متاخر نگاشته. «عبد الحسين حائري» نسخه اياز آن در مرعشي است كه از محمد كريم كرماني دانسته شده. «درايتي»

پاسخ به سؤال سيد علي زنوزي درباره سلسله طوليه است، ختم رساله در رجب 1295 بوده است. (ابوالفضل حافظيان) [آستانه حضرت عبدالعظيم 1/188]

شاهزاده عباسقلي ميرزا سؤالي نموده درباره ايه شريفه « ان الذين آمنوا و الذين هادوا والنصاري و الصائبين من امن بالله و اليوم الآخر و عمل صالحاً فلهم اجرهم عند ربهم ... » و اينكه خلفاي مسيحي جلفاي اصفهان ادعا كرده اند كه: طبق آيه مذكور، ما ايمان به خدا داريم و از اهل فلاح هستيم شما چرا ما را كافر و مخلد در نار مي دانيد؛، مؤلف در اين رساله به اين شبهه پاسخ داده و تأليف آن را در روز پنج شنبه 7 ذيحجه 1297 به پايان رسانده است. (ابوالفضل حافظيان) [آستانه حضرت عبدالعظيم 1/87]