جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

این اثر به تعبیری تکرار مهم‌ترین اثر کی یر کگارد ـ ترس و لرز ـ در دوران پایانی و پختگی اندیشه اوست که به بررسی دو مقوله دینی بسیار مهم ـ ایمان و توبه ـ می‌پردازد. هیرش یکی از اندیشمندان بزرگی که در باب نویسنده این اثر مطالعاتی داشته معتقد است در سده نوزدهم هیچ اثر دینی ـ فلسفی نتوانسته است جایگاه دو شاهکار کی یر کگارد را در این حوزه تصاحب نماید. از منظر نویسنده «بیماری به سوی مرگ» ناامیدی است و درمان آن ایمان به اعتقاد وی. آدمی دچار ناامیدی است چون از خود می‌گریزد. خود مورد توجه نویسنده همان جنبه الاهی در وجود آدمی است. علت خودگریزی نیز خدا‌گریزی است. این اثر در اصل به زبان دانمارکی نگاشته شده و مترجم فارسی در این ترجمه از ترجمه انگلیسی متن اصلی استفاده نموده و در ابتدای ترجمه خود، به ترجمه مقدمه مترجم انگلیسی نیز اهتهام ورزیده. این اثر شامل دو بخش و پی‌نوشت‌های مفصلی می‌باشد. در مقدمه مترجم انگلیسی نکاتی چنان در باب این اثر و فضای مباحث آن ارائه شده به اعتقاد وی این اثر کی یر کگارد «علم تشریح مالیخولیا» است. به اعتقاد مترجم انگلیسی کی یر کگارد در آثار اولیه خود (تا به آن اندازه که خود هنوز شفا نیافته بود) تنها به شکلی عام نشان می‌داد که درمان را باید. در دین جست‌و‌جو کرد ولی در این اثر اگر صريحاً بتوان گفت که نسخه‌ای برای بیماری نفس ارائه می‌دهد. حداقل فرمولی دقیق برای سلامتی عرضه می‌کند.

این کتاب آخرین اثر نیچه به حساب آمده و در حقیقت خودنوشتی است که از روزهای پایانی سلامت روانی وی حکایت دارد. بخش هایی از کتاب انسان مصلوب: -فرخندگی هستی من، یگانگی‌اش، شاید در مرگباری‌اش نهفته است. مانند موجودی که مقدر شده تنها دیدار کوتاهی از این جهان داشته باشد. بیشتر یادآور «بخشایندگی زندگی» ، تا «نَفس زندگی».او برای زخم‌ها مرهم می‌یابد. بداقبالی‌ها را به سود خود بکار می‌گیرد ، آنچه او را نمی‌کُشد ، نیرومندش می‌سازد. هنگامی که برمی‌گزیند ، می‌پذیرد ، اعتماد می‌کند ، افتخار می‌کند. -انسان کمترین خویشاوندی را با پدر و مادر خود دارد. خویشاوندی با پدر و مادر، اوج نشان عوام‌پسندی است. -هرگز هنر برانگیختن دشمن علیه خویش را حتی زمانی که به نظرم می‌رسید به زحمت‌اش می‌ارزد، درک نکرده‌ام. -اگر بخواهم سالار خویش باشم، باید بدون آمادگی باشم. بگذار هر سازی که می‌خواهد باشد، بگذار از کوک خارج شده باشد؛ چرا که تنها ساز «انسان» می‌تواند از کوک خارج شود. #نیچه 👇👇👇👇👇 @philosophic_books