جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

الهیات محیط زیست یک معرفت میان­ رشته­ای است که سعی دارد با استفاده از متون دینی راه­ حل­های معرفتی و بنیادین را در زمینۀ بحران­های زیست­ محیطی ارائه کند. در این مقاله سعی شده است تا با جریان ­شناسی الهیات بوم­ شناختی مسیحی، مدل­های مختلف موجود در مورد نسبت خداوند و طبیعت نقد و بررسی شود. جریان­های انجیلی بر این نکته تأکید دارند که با رصد دقیق کتاب مقدس می­توان خداباوری مسیحی را نه عاملی برای تخریب محیط زیست بلکه حافظ آن معرفی نمود. بازخوانی آموزۀ آفرینش و مبرا دانستن طبیعت از شر ذاتی و هم­چنین توجه به آموزۀ ملکوت و فرجام نیکوی عالم، مهم­ترین مدل­های مسیحی الهیات محیط زیست به شمار می­روند که بر اساس آموزه­های اساسی این دین ارائه شده­اند.

رابطه شرور و کاستی‌های عالم با عدالت خداوند از دیرباز مورد توجه متفکران ادیان ابراهیمی بوده است. در دو دین یهودیت و اسلام نیز فیلسوفان به فراخور بهره عقلانی و فلسفی خویش به هستی‌شناسی و توجیه شرور پرداخته‌اند. نگارنده در این مقاله با مراجعه مستقیم به آثار ابن‌میمون اندلسی و شهید مرتضی مطهری به مقایسه این دو سنت عقلانی در مسئله شرور پرداخته است. نتایج این تحقیق در بحث هستی‌شناسی شرور آنست که هم در یهودیت و هم اسلام، الهیات عقلی پایبند به اصول فلسفی بوده و شر را امری عدمی می‌داند. اما در مورد توجیه شرور تفاوت‌هایی به چشم می‌خورد که ناشی از تکون و سیر تاریخی الهیات در دو دین مذکور است به گونه‌ای که در الهیات عقلی یهود صحبتی از نظریه جبران و یا تعالی روحی انسان‌ها نیست، اما در اسلام به آنها اشاره شده است.