جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

انتخاب دونالد ترامپ، رأی به برگزیت، کمپین برنی سندرز برای نامزدی و حمایت فزاینده از جبهه ملی در فرانسه یک هدف مشترک دارند: تمام‌شان جهانی‌سازی یکپارچه، نولیبرالیسم و آن دم‌ودستگاه سیاسی را که موجب ترقی آنها شده رد می‌کنند./ آنها که به ترامپ رأی دادند، همچون آنهایی که به برگزیت و علیه اصلاحات ایتالیا رأی دادند، علیه اربابان سیاسی خود برخاسته‌اند./ [نئولیبرالیسم پیشرو] با یکی گرفتن «پیشرفت» با شایسته‌سالاری به جای برابری، «رهایی» را با برآمدن نخبگان کوچکی از زنان «بااستعداد»، اقلیت‌ها و اقلیت‌های جنسی در سلسله مراتب یکپارچه‌ای که در آن همه چیز مال برندگان است یکی کردند، به جای آنکه آن را معادل برانداختن چنین سیستمی بدانند./ به جای پذیرفتن اصطلاحاتی که طبقات سیاسی به ما عرضه می‌کنند، اصطلاحاتی که رهایی را با امنیت اجتماعی در تضاد قرار می‌دهند، می‌بایست بکوشیم از طریق ارتباط با سرمایه گسترده و فزاینده نفرت از وضع کنونی، آنها را دوباره تعریف کنیم.

نانسی فریزر در این مصاحبه توضیح می‌دهد که چگونه دستورکار چپ برای برقراری عدالت اجتماعی توسط آنچه «نولیبرالیسم مترقی» می‌نامد، ربوده شده است. او به کاوش در این مساله می‌پردازد که یک اقتصاد سیاسی مارکسیستیِ موشکافانه چگونه می‌تواند چپ را به مسیری رهنمون شود که از طریق یافتن دستورکاری در خورِ روزگار کنونی، حمایت توده‌ها را مجددا کسب کند. فریزر معتقد است نیروهای چپ باید از طریق مداخلات سیاسی، بازی‌های هراس‌افکنانه‌ای که لیبرالیسم با واژه «پوپولیسم» راه می‌اندازد را به‌شکلی راسخ عقب برانند.