جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

مقدمه: این مطالعه با هدف بررسی مقایسه ای تاثیر آموزش آرام سازی بر کیفیت زندگی همسران جانبازان مبتلا به اختلال استرس پس از ضربه انجام شد.روش: این مطالعه به صورت نیمه تجربی و از نوع کارآزمایی بالینی است که تعداد 28 نفر از همسران جانبازان شهر تهران در آن مورد بررسی قرار گرفتند. نمونه ها به طور تصادفی در دو گروه مداخله و گروه شاهد تقسیم شدند و برای گروه مداخله، برنامه آموزش گروهی آرام سازی طی یک هفته و در سه جلسه دوساعته انجام شد؛ برای گروه شاهد هیچ گونه آموزشی ارایه نگردید. سپس، کیفیت زندگی هر دو گروه در مرحله قبل، 6 هفته بعد (مرحله پیگیری) و 12 هفته پس از مداخله یعنی مرحله نهایی توسط پرسش نامه کیفیت زندگی فرم کوتاه شده  SF36تعیین شد. در نهایت، داده ها به وسیله SPSS 11 و آزمون های آماری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.یافته ها: بر اساس نتایج آزمون T مستقل، میانگین نمره کل کیفیت زندگی قبل از انجام مداخله در دو گروه اختلاف معنی داری نداشت (P>0.05)، اما پس از مداخله، همین آزمون اختلاف معنی داری بین دو گروه نشان داد (P<0.001). آزمون T زوجی، اختلاف میانگین نمره کیفیت زندگی قبل و بعد از مداخله را در گروه آزمون معنی دار نشان داد (P<0.001). همچنین، طبق نتایج آزمون آنوا، بین میانگین نمره کیفیت زندگی در گروه مداخله در هر سه مرحله اختلاف معنی داری وجود داشت (P<0.001).نتیجه گیری: برنامه آموزش آرام سازی در ارتقای سطح کیفیت زندگی همسران جانبازان موثر است.