جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ذهن آدمی از دیرینه ترین زمان تاکنون سرشار از آرزومندی و بلندپروازی بوده و تفکر در جهان مادی، خوداندیشی و چشم اندازی بلند و فراتر از خود داشتن، همواره در وجود انسان نهفته بوده است. اگر آدمی می تواند به جایی برسد «که به جز خدا نبیند» نتیجه همین گستره وجودی است. سیر نوسانی صعودی و نزولی یکی دیگر از ویژگی های ذهن انسان است. این حرکت همواره در اسطوره، فلسفه و تاریخ خود را نشان داده است. از آن جا که در اسطوره ذهن آدمی اختیار به نسبت مطلقی دارد، این سیر در آفرینش، گزینش، دگرگونی و تلفیق پدیده های اسطوره ای بیشتر خود را نشان می دهد.کاوه آهنگر، یکی از شخصیت های برجسته شاهنامه می باشد که از این جهت قابل بررسی است و نام وصفت به ظاهر پارادوکس مانند او بیانگر این امر است. او را می توان شخصیتی خدایی دانست که پس از پشت سر نهادن دگرگونی های مختلف، به آهنگری نزول کرده است اما ویژگی ها و اعمالی همچنان بزرگانه و خداگونه دارد. در این مقاله به کاوشی در این زمینه پرداخته می شود.